Yýllara anlatamadým...
Ne kadar an gelip yüreðimi titreterek geçmiþse
Ruhum idrakin mukaþefetinde, sinem umman derinliðinde,kal kime ne söyler dinle
Bir ömür geçti, ne mýzrap sustu, ne gönül mahzunluðu býraktý, evet an ve an arandý


Ne bekliyordum çaresizlikten...
Dilin sabrýn merdanesinde soluk soluða kalýþýndan, yüreðimin aczi burukluðundan
Niye söz dinlemez, melalim sükutu istemez, gözlerim þimdi kimseyi gözmez
Ýçimin yanýklýðý dinmez, nefesim ney üflemeye yetmez,titremelerim söyle geçmez


Çevherdir özün, halime nakþeden sözün...
Edebin rahlesinde, ülfetin payesinde nefeslenmen sinemi daðlayan sükutu közün
Aklým ermez, iradem azimet için ruhumun sesini dinlemez, kalbim niye eriþmez
Kalan nefesim feyzin için sineme serinlik vermez, dilim edebe hakkýyla bürünmez


Gün açýyor her an hasretin baðrýnda...
Sýmsýký birþekilde sarýldýðým umudum olmasa,çilenin rahmeti kalbimde yaþamasa
Hazan ibretim için þakýsa, zemheri idrakim için hakikatin aþkýný sürurla anlatsa
Müddeti nefesim ne kaldýysa, kanaat ruhum için en zarif mübadele feyzi olacaksa


Kitabý celil ve hasretin dili gül anlaþýlýnca...
Çekiliyorum sükutun sayfalarýna, sessiz çýðlýðým hiç duyulmadan ruh çýkacak sa
Baþlýyor yine hýçkýrýklarým durmuyor umudun cenahýnda, nidam vicdan lahzasýna
Diriliþ senfonisi vuslatýn týnýsýnda bir hesabý mizansa, korkma aþký hakça anla


Kim çýkarsa çýksýn karþýna, bel baðlama...
Önce kalbin sesini, ruhunun yetisini, aklýn ve irfanýn irþadý çehresini halinde yaþa
Dile gelen tutkuyu bir sevda sanma, heves aþký öldürür, keyfiyet nefse tabidir anla
Hakikat sedasý etrafýnda ve iradeyi akýl muhakemende koþulsuz baþlýyor umursa




Mustafa CÝLASUN