Onyedi yasinda yasadim askin en belalisini
Beni benden baska kimse anlmadi
Yirmi yasinda sevdamin haritasini çizdim
Firar etti o gece yüregim, bir daha dönmedi
Otuzumda siirin ve yalnizligin hasini tanidim
Doldurdum yasanan günleri yirtik ceplerime
Ve hayatimla bir çocuk gibi oynadim
Ugradim zamanin zamansiz ihanetine...

Otuziki yasinda küçük kaçamaklar yasadim
Yürüdüm yasak sokakalarinda hayatin
Otuzüçümde kendime yeni adresler aradim
Düstüm yalnizlik denizinde issiz bir adaya
Ada'da yalnizliklarima dair siirler yazdim...

Otuzalti yasinda yariyi geçtim diye düsündüm
Yeniden boyadim içimdeki denizi maviye.
Otuzyedide yirmi yas birden büyüdüm
Tuttum elinden kapadokyali çocuklugumun
çocukluguma dogru yürüdüm

Otuzsekizimde yasli bir liman gibi bekledim
Yasakladim yasaklari bir haziran aksami kendime
Yalnizliklar kentinde aski ararken yolumu yitirdim
Savurdum en genç özlemlerimi gökyüzüne
Gökyüzünden binlerce yildizi yeryüzüne indirdim..