Ne yapsam, hiç þaþýrmadan kalbimin sesini anlasam
Ne kadar mahzunluðum varsa, içime atsam, Rabbime aþkla ellerimi açsam
Kimseye aldanmadan, nefsimin hoyratlýðýna kanmadan sevdanýn meþkini anlasam
Ýçimin yaýklýðýný, sinemin bizarlýðýný, hakikatýn rahlesinde arýndýrsam


Ey Rabbim...
Sen bilirsin, sen her hareket ve kuvvetin yegane sahibisin, bizzat melikimsin
Acziyetimin, zafiyetler içinde tükettiðim her bir nefesin hesabýna kefilsin
Ne yaptýmsa, sýðýnmalar yumaðýnda mizaný bekliyor, andýkça yüreðim titriyor
Nereye baksam, hangi nazarý okusam, bir garipliðin lahzasýnda içim gidiyor


Niye böyleyim...
Akan zamanda ve bir avuntu içinde, telakkiler nefsimi okþadýça elan bencileyim
Ezan okunuyor, camiler hazin içinde bakýyor, ruhum bizar olup hazan yaþýyor
Ýmanýn mý mukallit, ihsaným mýzan içinde hezeyan, kalbim yine içler acýsý aðlýyor


Ne vakit bir mevta görsem...
Bizzat yüzsüslüðümün perdelerini çekerek, ruhumun sedasýný dinlesem inliyor
Feryatlar niye duyulmuyor, beþer olmak bu kadar sefillik mi yüreðime iþliyor
Ýnsan olmak yetmiyor, muhakeme etmek, idrakin lehçesinde aþký koklamak istiyor


Gülen sabinin yüreðinde masumluk ne ise...
Dönen zaman içinde imanýn telakkilerin lahzasýnda bir dirhem keder nefesse
Hakikatin þehrine amade olan gönlüm niye böyle meþakkat içinde, elemiyle söyle
Kalmadý hevesim, nefsimin aymazlýðýna tek çare biliyorum iksiri aþkýn nasip eyle


Dil kuruyor, gönül aðlýyor, gözler hüzün boþaltýyor...
Hicranýn her sahnesi bir bir sinemin tuvalinde açýlýyor, durmuyor hýçkýrýk baþlýyor
Nefesim kesik kesik, sessizliðin kadrinde kalan ruhumun lisanýný mahzun bakýyor
Kalbim seni anýyor,rahmetine sýðýnýp umutlarým kanatlanýyor ve için sýzlýyor




Mustafa CÝLASUN