Ne kadar kadersizim, bütün gün bu pis iþin içinde çalýþýp duruyorum diye düþünürken gözyaþlarý sel gibi akmaya baþladý. Çimenlerin arasýndan gelen bir ses ile kendine geldi, biri ona doðru yaklaþýyordu. Hemen toparlanmam gerek böyle gözükmek istemiyorum kimseye geçirdi içinden, nafile yakalanmýþtým bile. Gelen uður böceðiydi, ayný okula gitmiþlerdi. Uður böceði onu görünce sevindi bir an ama gözyaþlarýný da görmüþtü. Aaa ne haber, ne kadar uzun zaman oldu görüþmeyeli, aðlýyor musun yoksa sen?
Yok aðlamýyorum gözüme bir toz kaçtý da. Hay Allah kim inanýr bu yalana þimdi. Sen bütün gün bokun içinde debelen dur sonra da gözüme toz kaçtý diye aðla. Neyse bozuntuya vermedi, her zamanki gibi asil. Ne kadar çok olmak isterdi onun gibi olmayý. Her zamanki gibi pýrýl pýrýl kýpkýrmýzý, çekici, hiç deðiþmemiþti. Hele o üzerindeki siyah noktalar, baþka böceklerde de var böyle noktalar ama hiçbirinin ki onun ki kadar güzel durmuyor. Kýrmýzýnýn üzerine ne kadar da yakýþýyor. Kendi halini düþündü bir an ne kadar da sýradandý, ayný anda bir de elinde yuvarlamaya çalýþtýðý bok kümesinin farkýna vardý. Uður böceðine böyle yakalanmaktan çok utandý, salya sümük boklar içinde.
Uður böceði hiç aldýrmýyor görünüyordu onun bu haline. Eee anlat bakalým neler yapýyorsun? diye sordu.
Hiç yuvarlanýp gidiyorum iþte, gerçektende öyleydi, sabahtan akþama bok kürelerinin içinde. Okuldan sonra aileden öðrendiðim þeyleri yapýyorum, anlayacaðýn iþim zor biraz. Hiç baþýmý boktan kaldýramýyorum. Sen öyle misin ama? Hep güzelsin, zarifsin. Þimdi de çok güzel bir dut aðacýnda çalýþýyormuþsun duydum, tertemiz yapraklarýn arasýnda. Ahh! insanlar hala seni çok seviyorlar deðil mi? Üzerlerine konsan seni inceltmemek için neler yaparlardý. Þarký bile söylerlerdi senin için. Uç uç böceðim annem sana terlik pabuç alacak gibi bir þeydi. Uður sayýyorlardý seni görünce seviniyorlardý. Biz öyle miyiz hâlbuki? Benim soyumdan birini gördüklerinde iðrenç bir yaratýk gibi davranýyorlar çýðlýk atýyorlar, ezip öldürmeye çalýþýyorlar. Haklýlarda ne diyebilirim ki? Bazýlarý þanslý geliyorlar dünyaya. Senden bir adým önde baþlýyorlar her þeye. Senin elde etmek için çalýþýp durduðun þeyler onlarda hazýr. Bu durum o kadar doðal ki onlar için, farkýnda bile deðiller sahip olduklarý þeylerin.
Uður böceði bir an yutkundu. Evet iþte ben de tam bu noktada bir þeyler söylemek isterim sana. Biliyor musun ben de hep sana özendim okuldayken. Asýl özenilecek olan sendin benim gözümde. Hep çalýþkandýn, gururluydun. Hangi böcek yapabiliyor senin yaptýðýn mükemmel küreleri. Evet benim kadar güzel bulmuyordur insanlar belki seni, kara kuru bir þeysin. Ama renklerle süslenmemiþ bir zarafetin var. Bu kadar az renkli olup senin kadar zarif olabilseydim keþke. Ayrýca soyunu sopunu da çok küçümseme. Biliyor musun Eski Mýsýr medeniyetlerinde asýl uðurlu sayýlan deðer verilen sizmiþsiniz. Ayrýca o aptal þarkýdan da nefret ediyorum, sanki onlar söylemese uçamayacakmýþýz gibi. Ýþime gelince ne kadar sýkýcý olduðunu bilemezsin. Her gün ayný aðaca çýk, ayný bitleri ye. Yetmezmiþ gibi en çok biti ben yedim diye diðer uçuþ böcekleri ile yarýþ. Sen öyle misin ama? Farklý gübrelerle uðraþýyorsun, hepsi farklý malzeme. Yaratýcýsýn, yeni yöntemler bulmak için uðraþýyorsun. Mücadele etmek için amaçlarýn var. Ben o sýkýcý dut aðacýný terk edip biraz Dünyayý görmek istedim bugün. Dünyayý tanýmak, hayatla haþýr neþir olmak için bu çimenliðe geldim ve ne kadar þanslýyým ki seni gördüm.
Çok teþekkür ederim söylediklerine. Sen gerçekten çok kibarsýn, baksana beni kýrmamak için boka gübre diyorsun. Yine de saðol. Beni mutlu ettin. Galiba insanýn birazda dýþarýdan bakabilmesi gerek kendine. Sen söyleyince her þeyinde o kadar kötü olmadýðýný anlýyorum, týpký her þeyin dýþarýdan görüldüðü kadar mükemmel olmamasý gibi. Her hayat tarzýnýn, her seçimin artý ve eksileri var deðil mi?
Evet öyle, ayrýca farklýlýklar Dünyayý güzel kýlan dedi uçuþ böceði þarkýya gerek kalmadan uçtu gitti. Bok böceði önündeki bok küresine bakýp acaba bunu nasýl daha salam yapabilirim diye düþünürken artýk gülümsüyordu.