BÝR GARÝP SOKAK ÇOCUÐU

Sokak köþesinde aðlayan bir çocuðu görüyorum
Elinde satmaya çalýþtýðý mendillere bakýyorum
Çocuðun gözlerindeki kötü geçmiþi görüyorum
Soruyorum ona hayatýnýn gerçekleri ne diye?
Duymak istiyorum canýný yakanlarý
Hissedip yaþamak istiyorum çektiði acýlarý
Çekip kurtarmak ömründe hiç görmediði hayatý vermek istiyorum ona
Onun da duygularý, onun da yaþamak istedikleri olsa da
Hayattý bu acýmýyordu düþene bir tekmede ondan geliyordu
Belki bilmez, hatýrlamazdým o çocuðu görmeden önce
Hayatýn sadece acý ve ýzdýrap verdiklerini
Sormak aklýmdan bile geçmezdi diðerleri gibi
Bende unuturdum o çocuðu oturduðu kaldýrýmýn köþesinde
Belki de ömrüm boyunca bir daha görmezdim onu
Acýlarla baþladýðý hayatýna acýlarla devam ediþine þahit olamazdým
Hayat bu kadar kýsayken bu tesadüfü bana yaþatmasaydý tanrým
Belki bir gün o çocuðun talihsiz ölümünü bile duyamazdým
Ama þimdi o çocuk hayata mutlu bakýp
Yaþamayý, gülmeyi herkeslerden çok hak edip
Merhaba diyor her gün öðrenip tanýdýðý güzelliklere
Ben ise tanýmadýðým küçük bir çocuðun gülümseyiþinde mutlu olup
Kucak açýyorum güzelliklerle dolu garip hayata
Güzel havaya ve karþýmda salýnan denize bakýp
Yazdýðým þiirde yarattýðým küçük çocukla birlikte
Görüyorum bir garip sokak çocuklarýný
Ve yüreklerinde yarattýklarý tatlý masumiyet ve saflýðý...