Gün karardý, içim yalnýzlýðýn hicranýyla yine baþbaþa kaldý
Etrafýmda kimler vardý, dil aynýydý vefakat duygular pek farklýydý, içim niye sýzladý
Ne nazarlar gül olup açtý, ne figanlar vuslat için haykýrýþlara bir kapý araladý
Niyet kalbi olmalýydý ve maslahatlar nefsime bir bade sunmamalýydý




Seni ben cananý gönülden severim derken
Vefanýn her payesinde sinemin mahzunluðunu bilirken,yalan yanlýþta ýsrar ederken
Ne kadar çýkarým varsa, zaten günü kurtarmak maksat olunca, nar yanýbaþýmda
Eþrefi suçlamak, yargýlayýp bir kenara atmak,sonra da korkular yaþamak bir hak mý




Ey can, imtihaný çoðu kez unutan insan, kanýn hükmünde nefes alan san
Biran düþün, gölgelerin senasýndan yükselen nidalarý hakkýyla ve aþkla fikretmektir iþin
La derken, illallahý söylerken takkike ulaþmaktýr manayý cehtin ve ülfetin
Ne kadar ýhmal edersen, servilerin þehrettiði esini görmezden gelirsen þayet kalbi deðilsen




Nefesin her payesinde, tevdi edilen müddetin feryadýnda aþkýn gözyaþý farktýr
Mahzun gönüllerin,çileli sinelerin, muhtaç kalplerin feryadý abaddýr o bir sevda sokaðýdýr
Hazan niye firaktýr, vuslatýn firkati kim için kalbi cenahtýr, inþirah gönül yarasýdýr
Yaþamak bu maksatla tavdýr, sanattýr, þecaattýr,vuslatý hakikatte uzanan yolu berzahtýr




Kir, leke, pas,insan için kalbi topraðýn edebinde, þayet nazar aþký lisan deðilse azaptýr
Korkmak ki nafile ve faidesiz çýrpýnmaktýr, ölüm ilk adýmdýr, tadým idraki sanattýr
Þuur aklýn dilinden, keyfiyet hissiyatýn selinden, mizan vicdanýn renginden figaný aþktýr
Talip olmak ve gerekçesiyle tercihte bulunmak, hesabý bu manada yapmak ise bahttýr



Mustafa CÝLASUN