DÜÞTÜM GÖZLERÝNDEN...

Karanlýk çöktü hayallerimin üzerine
Fikirlerim karýþtý kötülüklere
Kaybettim ben bu gece umutlarýmý
Seni ellerimin arasýndan kaybetmem gibi
Artýk hiçbir þey bilemez düþünemez oldum
Gönlüme düþsen de aþk diye
Þimdilerde umutsuzluðum,yokluðum hasretim oldun
Gözlerim arasa da güzel gözlerini
Ellerini tutup gitmek istesem de mutluluk ülkesine
Yüreðimde açtýðýn derin yarayla kanayan vücudumla
Gidiyorum senden uzaklara usul usul
Gözlerimden süzülse de birkaç damla yaþ
O da rüzgarla birlikte silinir oldu
Sadredip de kalamadýn yanýmda, gözlerimde
Seninle yaþadýklarýmý sayfalara dökmek istesem
Yetmez ki seni ciltlik yaþayýp seviyorken
Bu gece gökyüzünde karanlýðý yarýp kayan yýldýzlar gibi
Kaydýn gittin gönlümden, gözlerimden ve bedenimden
Senin bu yokluðunda ben de sildim kendimi dünya ikametinden
Ve sessizce yolumu alýp
Kayan her yýldýzda yaþadýklarýmýzý düþünüp
Býraktým kendimi tanrýnýn kollarýna usulca
Ve yüreðimdeki derin yaramla
Bu gece nerede olursan ol
Düþtüm hayattan ve gözlerinden usul usul
Kimseler görmeden...