ne çok söylenecek söz var

ne çok kanar içten içe yaralar

‘Tandýr yanar içine yanar’

dumura uðramýþ bir çýkmaz sokakta her þey

göz pýnarlarýmýzda kurudu yaþlar

yeter/ nereye kadar



ne yýllarý saymaya yeter parmaklarýmýz

ne de geri döner gepegenç evlatlarýmýz

bir sinsi tezgahýn örümcek aðýna gerilmiþ


daha ne kadar dayanýr sabýr taþýmýz



bir þehit babasý asaletinde

akýtmak gözyaþlarýmýzý içimize

dünyaya meydan okumak

‘vatan sað olsun’ larda teselli bulmak

bir annenin yürek acýsýna ortak olmak

isyanlarý toplayýp eteklerimize

hesap sormak gelmiþe de geçmiþe de

biriktirilmiþ öfkeleri fitillemek

baðýrmak bütün dünya duysun diye:

yeterrrrr……

böyle gelmiþ/ bu böyle nereye kadar gider……