..ve AÞK...

kilitli sandýk içinde bir genç kýz çeyizi gibi
arada bir havalandýrýyorum melalimi
sýra dýþý bir kalemin
alýþýlmýþ ama anlaþýlmayan sözcükleri gibiyim
mekaným bu dünya deðil biliyorum
zamansa kaybolmuþ
tutmak istesem kayýp gidiyor ellerimden ötelere
yakalayamýyorum

gökyüzü alabildiðine açýk
yýldýzlar göz kýrpýyor bakmasýný bilene
yüreðimde anlam veremediðim bir bekleyiþ
ve semadan gönlümü serinleten
birkaç damla gözyaþý damlýyor yanaðýma
göz göze geliyorum içimdeki rüzgarla
býraksam kasýrga
sarsacak birçok yeri Ýlahi bir dokunuþla
kaç zamandýr dört nala yol almakta küheylan
sonsuz bir koþuya olmuþ revan
bir gidip bir dönmekte

bazen sýzýlarýma beste yapar iç sesim
içli içli sýzlanmakta
bazen bir þarký mýrýldanýr
bugüne kadar hiç duymadýðým
sözcükler lal ancak her uzvum
konuþmak için bahaneler üretmekte
sonsuzluk çizgisine bilmem kaç adým
her an bir baþka bakýp
bir baþka umudu tetiklemekte

/ve Aþk tüm zamanlara egemen
olanca ihtiþamýyla vuslatý beklemekte /

HÝLÂL