Bir þekilde yazmak istiyordum
Yýllara sari suskunluðumu, vakit gelmiþti artýk bozmak istiyordum
Kimseye söz etmeden, sinemin deminde seyrederken
Nefesim nihayete ermeden, derdin bin bir türlüsü içimde en anlamlý kederken diliyordum


Nerden baþlayacaðýmý ve ne þekilde yazacaðýmý merak ediyordum
Ta orta okul sýralarýnda ve yazdýðým kompozisyonlar, hocam tarafýndan taltif olunca
Ve hasseten övgüye mashar ifadeleri sýnýfta, hep birlikteyken kalbime usulca koyunca
Ýçimi bir sevinç kaplardý, ne kadar mahzunluðum varsa birden sanki halden uzaklaþýrdý


Yýllar bir biri ardý sýra sayfalarýmý bir bir meþakket ve hicranla ruhum için aralardý
Ne yaptýysam ve samimiyetve sadakatle uðraþtýysam, içim kararmazdý
Kim yardýma muhtaçlýysa, þayet samimiyeti halinden okunuyorsa hiç duramazdým
elimden geleni ardýma býrakmadan, her hangi bir kuþkuya mahal býrakmadan yapardým


Çünkü nihayetinde bir insandým, inancýmla ayaklarý yere basan bir kandým
Hukuk adýna ne varsa, eðer bildiklerin beni yanýltmýyorsa ve tahkik etmek vuslatsa
niye durmalýydým, kefiyetim için nefsime uymalýydým, peki, hesabý ne yapmalýydým
Güle nasýl bakýp ve iþtikla koklamalýydým, lalenin nazarýnda bizar mý olmalýydým


Yýllarca bin bir hüzünle yol aldým, hiç kimseye yük olmadan aklý selimlik için koþandým
Ne bir aldatan oldum ve ne de aldatýlmýþlýk adýna yeise sarýldým, billahi hiç aldýrmadým
Ne kadar hüzün varsa sinem için sakladým, yanlýþ yapanlar için kadýya hiç yalvarmadým
Sanki baþka ne yapmalýydým, aþkýn halin demi olduðunu hiçbir vakit unutmamalýydým


Ömür törpüsüyle yýllarý kovaladým, geçim derdiyle medceziri çok yaþadým, usanmadým
Ne kadar varlýðým var ise ve yegane sahibi nasýl unutulmayan katiyse, ibret için akladým
Artýk vakit daralýyordu, nefesimin hali kalmýyordu, gözler hamiyet aranýyordu anladým
Ve göçüp gitmeden, kalbimin sahibi illa nezaret ederken, hale ne mal olaný, yýllar çok geçmiþ olsa da bir þekliyle yazmalýydým



Mustafa CÝLASUN