Günahlar iþlerken Tanrýnýn gömleðinin yakasýna,
Günahlar içinde boðulmamak için yýkýyordum,
Dün geceden kalma kirli çarþaflarý.
Sanki üzerindeki insan lekelerini,
Çýkarabilecekmiþim gibi...


Baþtan çýkýyordum seni görünce,
Baþtan çýkýp,kalbime yerleþiyordum.
Mantýðý dejenere edip,
Kalbimle düþünüyordum.


Seni seviyordum;
Kör kuyulara, görme yetisi kazandýracak kadar,
Saðýr sultana, duymayý öðretecek kadar.
Ayrýlýða, acý duymayý öðretecek kadar.



Benimdin,sahiplenmiþtim seni çoktan.
Kalbimdeki tek benimdin.


Her þeye raðmen býrakýp gidecek olursan,
Tek celsede boþanýr yaþlar gözümden.
Orta parmaðýmdaki sen kokulu yüzüðü çýkarýp,
Masaya býrakýrken,ak sakallý dede asasýyla beni dürtmezse,
Son noktayý koyar solumdaki melek.





Berk Küm