….ve denizi içime çektim….
dinledim en iç senfonisini
cilveyle oynaþan yakutsu dalgalar eþliðinde
ciðerlerime çektim yaþamýn nefesini
bir tütsü esrikliðinde mest
söyleyeceklerim bitmeden
kendimden geçtim

çok zamandýr farkýnda deðildim
soluk alýp veriþlerimin

sabah erkendi/ akþamsa çok geç
hummalý bir koþuþturmacanýn girdabýnda
dönme dolap sersemliðinde her yirmi dört saat
can/hýraþ bir koþu sonrasýnda
er/geç dinginleþiyor dolu dizgin at


dönüþü olmayan bir yolculuðun yorgunluðu
Ýlk aðlama sesiyle baþlayan hayat
tahammülsüz bir sabra olur arkadaþ
dön/ dolaþ….
gözlerimizde yaþ…..


yalancý bir sahibiyet -aslýnda bizim olmayan-
sonu gelmez doyumsuzlukta keþkelerimiz
hýzla geçen zamana yenik seçkilerimiz
ah! yarýn geldiðinde bugün hiç olmayacak
bitecek –hiç bitmeyecek sandýðýmýz-düþsel saltanat

bir anne sesinin aþýlmaz kalesi
nereye kadar
yaþamýn acýmasýzlýðýna gerer kol/ kanat

yarýn –belki- çok geç olacak
olur ya –yarýn olmayacak-
Yaþamak baþlý baþýna bir sanat…