Not: Bu öyküyü oðlumun düðünü sabahý yayýmlayama fýrsatým olmadý ancak þimdi fýrsat bulabildim, sevgilerler...

Bu öyküm Oðlum Barýþ ve Kýzým Ajda’nýn
REHGÜZAR
Çok aðýr ve dolu torbasýný bir türlü taþýyamayan eskici kýlýðýndaki hayal hýrsýzý Balözü sokaktan geçerken birden bir sessizlik ve hafiflik hissetti. Gökyüzüne bakarken gökte havalanan iki tane meleðin torbasýndakileri çaldýðýný gördü. Melekler mutlulukla uçuyorlardý. Ýstanbul Bostancý semalarýndan tüm Türkiye’ye yolculuk edeceklerini söylüyorlardý. Eskicinin torbasý yazýlarýný çok sevdiði Nez ’ in daha birçok kadýn ve erkeklerin, hayalleri ile dolu idi. Melekler Nez’ in, Barýþýn, Ajda’nýn hayallerini torbasýndan çalmayý baþarmýþlar eskiciye de gökten bir davetiye, birde mektup yollamýþlardý. Mektup þöyle baþlýyordu.’ Ben ilk doðduðum gün güvercin gagasýn da zeytin dalý getiren Barýþým. Bu günden itibaren Ben’imi kaybettim. Biz oldum. Ve biz bir taþ gibi sessiziz. Sokaklarý biz teslim aldýk. Duygularýmýzý yeniden canlandýracak bir damla ümit gerek bize. Kalabalýklarýn kederleriyle birlikte gittikçe çoraklaþan yüreðimizi yeniden kýpýrdatacak bir damla ümit bulmalýyýz, bu sessizliði kýrmalýyýz, biri bir çýðlýk atmalý artýk, çýðlýklar yankýlanýp çoðalmalý, yaþadýðýmýzý, insan olduðumuzu, kendimize ait duygularýmýz olduðunu hatýrlamalýyýz, uzun bir uykudan uyanýr gibi sevgilimizi özleyerek uyanmalýyýz, sessizliði ve acýyý öfkeyle parçalamalýyýz. Çýðlýk çýðlýða bir öfkeyle geleceðimizi yeniden yapmalý, herkese duygularýný geri vermeliyiz. Ýþte bu senin aþkýn, bu senin özlemin, bu senin hayallerin, bu senin anýlarýn demeliyiz. Torban annemin yazdýklarý ve hayalleri ile dolu. Ben çalmayý baþardým annemin ve benim hayallerimi torbadan. Þimdi sýra sende! Çaldýðýn hayalleri herkese geri gönder. Mutlu et onlarý. Mutluluk çýðlýklarý ile doldur gökyüzünü’ diyordu. Nez oðlunun çýðlýðý ile uyandý o sabah. Yazýlarýnda da’ Ýnsan denilen yaratýðýn ömrü mutluluðu aramakla geçecek ama hiç bulamayacak! Çünkü mutluluk istenirse yaþanan her andýr’ diyordu. Mutsuz olduðumda yazdýðý þu satýrlar hiç aklýmdan çýkmazdý. Mutlu olmayý þöyle anlatmýþtý. ’Küçük mutluluklarýn peþinden koþun. Onu uzaklarda aramayýn! O yaþanan her andadýr! Bir yaz denizinin karþýsýnda, bir aðaç gölgesinde, tedirgin edilmeden üstünde uyunan bir toprak parçasýnda, çýplak ayakla koþulan ýslak çimenlerde, güvenli bir düþüncenin aydýnlýðýnda, uygun bir sesin titreþiminde, özlemle aranan dostla içilen bir fincan kahvede, yanarak içilen, bir yudum su da, göz ucuyla okunuveren güzel bir sözde, günün ilk aydýnlýðýnda, gecenin son karanlýðýnda, özlenen sevgilinin dudaklarýnda, bir annenin okþayýþýnda, bir babanýn bakýþýnda, bir çocuðun gülüþünde demiþti. ’ Ýþte uçan melek oðlunun düðün davetiyelerini daðýtýyordu. Davetiyelerdeki ‘Durma sefer et diyar-ý Kalbe, Can baþ ko, Reh-güzar-ý Kalbe dizeleri oðlunun mutluluðunu çok güzel dile getirmiþti. O gün anladým ki oðlu Barýþ ve davetiyelerde ki melek figürü mutluluðu ele geçirmiþti. ‘Aþkým’ dediði sevdiðiyle evlilik yolunda ilk adýmlarýný atmýþtý. Þeyh Galip’in dizelerindeki söylediði gibi kalbe giden bu yola can baþ koymuþtu. Bundan sonra aþkýyla beraber yapacaklar da ele geçen bu mutluluðu kaybetmeden yaþamaktý. Hazýr olmalýydýlar! Büyük mutluluklar birer, birer, gelip, ellerini sýkacaklardý. Temkinle yaklaþmalýydýlar büyük mutluluklara; zenginlik mutluluðuna, elde etme mutluluðuna, yerine getirilmiþ boþ hevesler mutluluðuna, susamadan içmek mutluluðuna, acýkmadan yemek mutluluðuna, hiçbir þey yapmamak mutluluðuna, þehvet mutluluðuna daha birçok bunun gibi þeyler. Yukarýda deðindiðim gibi küçük mutluluklarýn peþinden koþup, önlerinde diz bükmeliydiler! Çünkü onun için bunlar sevinç bahçeleriydi.’ Gözlerinizi açýn görün! Görenin gözü ile görünen her þey bunlarla dolu idi’ derdi. Davetiyeleri alan herkes ‘Mutluluklar’ diliyordu genç çiftlere. Eskici torbasýndaki çalýnan bu hayali çaldýrmaktan çok mutsuz oldu. Meraklandý. Nez ’ in oðlu aþýk olmuþ muydu? Arayan arananýný aþk yoluyla bulmuþ muydu? Baþkalaþmýþlarmýydý! Yazýlarýnda aþký arayan Nez’ e ilham nasýl bir þey gerçekten bir aþk yaþadýn mý? Diye soranlara. ’ Harflerden yarattýðým bu durum beni baþkalaþtýrýyor. O halimi hiç hatýrlamýyorum. Aþýklar gibiyim! Aþýk gibiyim! Aþk’ da insaný tanrýsallýða en çok yaklaþtýran bir durum deðil midir? Çünkü aþkta çoðalmak var demiþti. Nez mutluluktan uçuyordu. Ben biliyordum ki onun en büyük hayali oðlunun aþýk olarak biriyle evlenmesi idi. Evlilik yolunda ilk adýmýný atan oðlunun yaþam aðacýndaki dallarýnýn çiçek açmasý ona daha çok ilham verecek sevgiyi ve aþký arayan bu kadýndan ben hiç mi hiç ayrýlmayacaktým. Aþký aradýðý sürece Nez’in yazý yazacaðýný biliyordum. O yüzden tüm sevgililerini ve hayal ettiði her þeyi o uyurken rüyasýna girerek çalacaktým. Bu yüzdende onun aþký bulmasýndan çok korkardým. O hep arayan olacaktý. Bende onun anlattýðý aþklarý yaþayan olacaktým. Çok þanslýydým. Torbamdaki tüm kadýnlar beni seviyor, bana aþýk oluyor, ama ben kimseyi sevmiyordum. Kimseye ’Seni seviyorum’ demiyordum. Duygularým çelik zýrhlarýmýn içinde hapisti! Bu dokunulmazlýk ve yara alamamazlýk benim her þeyden kaçmamada sebep oluyordu. Nez rüyalarýnda beni arýyor ben kaçýyorum, o da bu durumu yazýlarýyla herkese anlatýyordu.’Mutlu aþk yoksa bu aþkýn suçu deðil’ derdi. Mutlu aþk nedir? Diye sorduðumda da ’Acýya, aldatýlmaya, kedere razýyým’ diyenlere verilebilecek bir armaðan. Aþký, acýsýndan, kederinden, tedirginliðinden, ayrýlýðýndan, üzüntüsünden, yarasýndan ayýklamaya çalýþanlarýn aþký mutlu olmayan aþktýr. Savunmasýz, güçsüz ve hesapsýz olmakta mutluluðun kapýsýný açar. Oðlumun bu mutlu gününde ona ’ Adým attýðýn bu rehgüzardaki kadýna bütün kadýnlara duyduðun aþký. Bütün kadýnlarda da hep ayný kadýna duyduðun aþký duy diye dua edeceðim. Sizleri çok seviyorum dualarýmda sen ve aþkýn hep birlikte olacaðýz’ diyecekti. Eskici baþýný gökyüzüne kaldýrdý. Davetiyelerdeki melekler Þeyh Galip’in dizelerini ALTUÐ ve UYANIK ailesinin tüm eþ dost ve akrabalarýna götürmek için gökyüzünden eskiciye el sallýyorlardý. Birden eskicinin kalbi ve tüm dünya sevinçle doldu. Davetiyeleri alan herkes Þeyh Galip’in dizelerini tekrar, tekrar okuyordu. Eskicinin ve Barýþ’ýn dudaklarýndan ‘Sende benim Hüsn-ü- Aþkýmsýn ‘ sözcükleri yinelendi. Torbasýný havalandýrdý. Birden uzun bir çýðlýk koptu. Bu çýðlýk eskicinin çýðlýðýydý. Acýyla baðýrýlan, öfkeyle haykýrýlan çýðlýklar deðildi arkasýndan gelen çýðlýklar, mutluluk dile getiren çýðlýklardý. Uzun süre gökyüzünde yankýlandýlar. Her yeri eskicinin torbasýný havaya atarken yere daðýlan ve gökyüzüne düþen mutluluk hayaller i kapladý. Mutluluða boðuldu dünya çýðlýk sesleriyle! Herkese ve oðlum Barýþ’a mutluluk dileklerimle.