Sönmeyen günlerin sevdasýyla bir sefere çýktým
Ne kadar yorgunluðum ve yýllara sari solgunluðum varsa, gerilerde býraktým
Bin bir umutla ruhuma ibreti nazarla aktým, asýrlardýr dile gelen aþký bir bir yokladým
Semaya baktým, esinle tanýþtým ve yüreðimin sayfalarýný sürurla yeniden araladým




Sanki bir nebze susamýþtým, adeta yýllardýr susuz kalmýþtým
Hangi yolun seferine doðru yol almýþtým, kalbimin sesiyle aþka sanki ramak kalmýþtým
Halin nidasýndan serdedilen ibreti, bizarlýðýn sahnesinde yine sessizce seyre dalmýþtým
Nerede kalmýþtým, ilimsiz ve edepsiz umudu nasýl telakkilere hoyratça býrakmýþtým




Vicdaným sýzlýyordu, lakin azimet için irademe bir hal oluyordu
Sosyolojik salkýmlar, psikolojik yansýmalar beni bana býrakmadan sürüklüyordu
Ne kadar kýt kanaat geçinmiþliðim varsa ve fakat acýyarak bakan yürekler okununca
Hayýflanmaktan kendimi alamýyordum, hayata karþý bakýþýmý yeniden sorguluyordum




Ne oldum delisi olmak, bilinçi kaldýrýp fýrlatmak gibiydi sanki
Ahlaki mesuliyet mazinin en nezih sayfalarýnda, ülfetli nazarlarý bekliyordu illaki
Renklerin en can alýcý yelpazesini kuþanýp, gözlerime sokarcasýna salýnýyordu billahi
Edebi ve nezaketi merak etmiþtim, tabii ki zarafeti ancak irfan telakkisiyle yad etmiþtim




Çaresiz yine sessizce boynumu bükmüþtüm
Kalbimi bitap býrakan bu halleri nasýl telakki ederek, mefkuremi derleyecektim
Aklýn selimliðini, hangi muþtularla izah ederek ruhuma biraz olsun teselli verecektim
Aþký nasýl ve hangi gerekçelerle teneffüs ederek, Yunus misali gönüllere seslenecektim



Mustafa CÝLASUN