Ömür kuþ misali uçup gidecek
Yüreði mesken tutan bu hicran ne zaman dinecek
Dil çekilecek, gözler dökecek, kim derdin devasýný lütfedip sürur verecek
Can çýkmýþ sanki elem neye gerek, kelam bin bir halin dilinden hüzün dikecek


Yorgun gönlümü yormayýn ne olur artýk
Yýllarýn kaybolmuþluðu sinemi ýstýrapla daðlar, hissederek bir bakýn
Hucun ediyor sancýlar yüreðime zýpkýn misali sanki meftun olmuþ akýn akýn
Ey yar, ne söylesen bilmem ki, kalbin ne kadar hisseder ki, bir þevkim kalmadý inanki


Sormayýn artýk melalimi, çekilde uzletine
Titreten bu sevda, gönlümü þad edip çürütse de, can hazaný nefeslenip göçse de
Yüzüm gülmese de, ruhum bizarlýðýn kadrinde esirse, aþkýn firkati gönülden çekilse de
Gam deðil, þehredilmeye muhtaç deðil, abad olan hal, gönüller için bir zerre dert deðil


Diyorlar ki; aþkýn izi kalýr, yüreði sýzlatýp aðlatýr
Keþkelerle yaþatýr, nedametle halsiz býrakýr, gözler yaþarsa bile acizliði kime býrakýr
Öyle olsun, yeter ki gönül meftun olduðu aþkýn þimaline yüz sürsün, bu elem kime kahýr
Ey rüzgar bir ses ver, yarin nefesinin izzetinden süruru halime sessizce ser, þevki öyle ver


Goncalar gül olmuþ, seherler aþkýn sesiyle çýnlarmýþ
Meftun býrakan geceler yüreðin hasretiyle, sabahlara kadar durmadan aðlarmýþ
Ýnsan bakarmýþ, hal anlaþýlmadan yalnýzlýðýn servilerinde yari muhabbetle anarmýþ
Aþktan kul nasýl korkarmýþ, aldatmak ve aldatýkmak nefisler için en itibarlý sayfalarmýþ


Vurmayýn artýk gönlüme, mahzunluk var sinemde
Ne kadar kelamýn kadrinden söz ederek, halimi aþikar eylesem de, aldýrmayýn geçin
Avareliðime vererek, niteliklisliðime kanaat getirin, ruhumun bizarlýðýna verin ve gidin
Nefesin azizliðinde sürur içinde nefeslenin, kalbin sesini dinleyerek gönüllerde yer edinin



Mustafa CÝLAUN