Þu gördüðün minik ada benim. Gökyüzündeki bütün takým yýldýzlarý benim için yanýp sönüyor. Canýmýn istediðini yapabilecek kadar özgürüm. Bu beden benim ve onu istediðim gibi kullanabilirim. Savaþmak bana göre deðil, hele hele bir insaný kýrmak hiç bana göre deðil. O kadar uzun kanatlarým var ki, gitmek istediðim her yere uçabilirim. Bu hayat benim. Her nefes alýþveriþimin tadýna varmak, yaðmurun beni üþütürcesine yaðýþýný izlemek, yorgunluktan bitkin düþtüðümde kalp atýþlarýmýn göðüs kafesimin aþaðý yukarý oynamasýný telaþlý gözlerle izlemek istiyorum. Ama bugün hayatým birden deðiþti. Ýlk önce sýrtýma, ‘Bunlar senin geliþmen için gerekli’ deyip taþýyabileceðimden daha fazla kitap ve sorumluluk yüklediler. Hepsini okuyup öðrenmem gerekiyormuþ. Ne için olduðunu sorduðumda ise ‘Sus cevap verme’ diye azarladýlar. Yýllarca neye hizmet olduðunu anlamadýðým bilgileri beynime yükleyip durdular. Ta ki, yýllarýmýn nereye gittiðini anlayacak yaþa gelinceye kadar. Pegasuslarý dahi kýskandýracak kadar güzel kanatlarým vardý ama onlarý kullanmama asla müsaade etmediler. Bir gün iþ dediler kanadýmdan bir tomar kopardýlar. Bir gün aþ dediler diðer kanadýmdan bir tomar daha kopardýlar. Bunlar senin görev listen deyip boynuma çelikten yapýlmýþ iri bir tasma geçirdiler. Yýllar önce canýmýn istediði yere giderken þimdi boynuma geçirilen tasmanýn bana müsaade ettiði birkaç kilometrenin dýþýna dahi çýkamýyorum. Yýllar üzerimden geçtikte kanatlarýmdaki o eþsiz güç cevheri yavaþ yavaþ eridi. Þimdilerde küçük þeylerle mutlu olmasýný, “Azýcýk aþým kaygýsýz baþým” sözüne layýk bir hayatýn bana sunduklarýyla nasýl yaþanacaðýný biliyorum. O kadar çok sorumluðum var ki, ne çok uzaklara uçabilecek gücüm ne de canýmýn istediðini yapabilecek kadar cesaretim var. Ödenmesi gereken onlarca fatura varken, yapýlmasý gereken o kadar çok sorumluluk dururken nasýl olurda her þeyi bir kenara býrakýp eski günlerime döneyim. Artýk kendime ait bir hayatým yok ki. Benim hayatým, ev sahibimin insafýyla patronumun bitmek bilmeyen istekleri arasýna sýkýþmýþ minik bir yürekten ibaret. Evet benim hayatým iþim ile evim arasýna sýðabilecek kadar küçük. Çýrpýnacak kadar ufak bir gücüm olsa da, o da birbirini ardýna gelen vergilerin aðýrlýðý altýnda ezilip kalýyor. Yerimden kýpýrdayamýyorum ki bana ait bir hayatým olsun. Yýllar önce birileri istedi diye baþlayan ve beni belli bir noktaya sabitleyen sorumluluk zincirlerine baðlý yaþýyorum þimdi. Benim kendime ait bir hayatým yok artýk. Kanatlarým yere iyice sabitlenmiþ, boynumu kýpýrdatamayacak kadar sýký bir tasmadan ibaret hayatým. Bana ait olmayan bir hayatý yaþamak zorunda býrakýldým. Eðer sizi taþýyabilecek kadar güçlü kanatlarýnýz varsa, ve canýnýz ne istiyorsa onu yapabilecek kadar da cesaretiniz varsa hiçbir þeyi beklemeyin. Size ait olmayan bir hayatý yaþamak zorunda kalmayýn. Kanatlarýnýz her zaman engin olsun, baþýnýz gökyüzüne deðecek kadar dik dursun. Her þeyin deðil sadece kendinizin esiri olun.

Yasal Uyarý: Bu eserin bütün telif haklarý Adem Eyüpoðlu´na aittir. 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu gereðince Ýzin alýnmadan kullanýlmasý ve yayýmlanmasý yasaktýr