Birgün oturuyorum yalnýzlýðýmla,
Eþi benzeri olmayan bir sofrada,
Kýrýk þiþede bir kýrmýzý þarap,
Yaðmurdan zannettiðim,
Ama aslýnda gözümden saatlerce düþen gözyaþlarýndan ýslanmýþ olan bir paket sigara,
Bu saydýklarýmýn eþliðinde koyu bir sohbete dalmýþ bulunmaktayýz yalnýzlýðýmla,
Ben anlatýyorum o dinliyor sýranýn kendine gelmesi için,
Fakat gelmiyor bir türlü,
Çünkü ben susmuyorum,susamýyorum,
Anlatýyorum anlatýyorum bitmiyor,
Sonra yalnýzlýðýmda sýkýlýp gidiyor bi yerde terk ediyor beni,
Kalan þarabý içiyorum,
Sigaramdan son içiþimmiþ gibi bir nefes çekiyorum ve düþüyorum yollara,
Koþuyorum,
Nefes almadan yorulmak nedir bilmeden koþuyorum,
Sonra bir sokakta duruyorum,
18 tane sokak lambasýndan sadece 1'inin yandýðý bir sokakta,
Biraz soluklandýktan sonra kuytu bir köþede sesler duydum,
Sese doðru yaklaþtým,
Bir kedi,
O kirli sokakta göz kamaþtýran beyazlýlkta ki tüylerini sallayarak bana bakýyor,
Hayatýmda gördüðüm en güzel þeydi belki de,
Kucaðýma aldým gözlerine baktým,
Bana eðil dedi,
Eðildim,
Kulaðýma yaklaþtý,
Ve belki de o an en çok ihtiyacým þeyi söyledi,
"Korkucaðýn son þey olsun yalnýzlýk benim gözlerimin sana ait olduðu sürece."