Gün henüz kuytu karanlýðýn bahtýný
Salýnarak ve raksýn ahenginde yol alarak etrafý aydýnlatýyordu
Geceden sabaha ne varsa ve umutlardan ne kaldýysa
En müçmel rüyalarýn hülyasý ruhu sarmýþ olsa bile
Aþk ihsanýyla hal için bir baþkaydý


Aþk suyun sevdasýnda ummandýr
Ruhun en münbit gýdasý olup hüsranýn hülalasýnda hazzý vahadýr
Anlamak ve anlaþýlýr olmak ne kadar kabil ise
akýl kendi sultasýnda hakikatten ari ise
Ýdrakin efsunundan bigane kalarak esine eriþemezse ne yazýkký nafile


Güç nispiyle orantýlý hardýr
Ýrfan kalbin sahifesinden sadýr olmazsa elbette ki korku hal için ardýr
Ýnsan muhabbete tavdýr, lakin edep en ali savdadýr
Ruhun kitabýnda gönlün sesinde ve vicdanýn ahenginde yürümek aþktýr
Kul arifliðiyle ancak bu kadar yakýndýr


Annenin þefkatinde okunur aþk
Babanýn sakavetinde, sükutun lehçesinde, suyun katresinde yol alýr
Ne kadar vecdin varsa, takva mukallidi olunca havastýr halini yanýltýr
Beklenti içinde olmak, azimete tabi olarak gerekçeyle kalbi adýmlamaktýr


Niyetin, özündür ve nefsi ruhaniyetin
Ne kadar söz versende nizama muhtaçlý bulunduðu halde ihmak edemezsin
Müddeti nefes aþkla efsunlaþan yarýn çilesinde solmadan açmaktýr
Ölümden yüz çevirmek nefsin en zelil harýdýr


Niye ölüm umut için aþký vuslattýr ve kalp için cehdi hatiptir
Zahir ne kadar cazipse
Batýn arifin ferasetiyle ruhun en bakir halinde filizlenmektir
Ve aþk kul için en ülvi nasihattir


Mustafa CÝLASUN