Vakitsiz açan dað gelinciði deðilim ki
Poyrazlara kurban gideyim.
Nasýl oldu ben de anlamýyorum
Bekle, elbet bir gün döneceðim dedin
Sonra duydum ki bahara âþýk olmuþsun
Ne dallar kýzýla durdu
Ne kuþlar göçe koyuldu
Dayanamadým
Bu kez ben yola koyuldum
Neye dokunsam, ne solusam sensin
Azýk niyetine seni koymuþum bohçama
Neden rahat býrakmýyorsun beni ?
Sen ýlýk baharlarda kal
Erik aðaçlarý düðününüze hazýrlansýn
Aðaçlar kýzýlý unutup yeþile mahkum yaþasýn
Sonra bu kadarý fazla deyipte sakýn düþme peþime
Asla serin havalar gelmeyecek bunu bil
Beni de artýk kalbinden sil
Ben senin en kýzýl halini sevmiþtim
Saçlarýn savrulurken mutluydum
Aðaçlarýn çýplak kalýþýný
Kuþlarýn V þeklinde uçup seni bana býrakmalarýný
Sadece kýzýl kollarýnda açan ayva çiçeklerini
Güneþin batarken sana benzemeye çalýþmasýný
Kibirli bir çocuk edasýyla seyrederdim
Gitme, bekle geleceðim diyeceksin sonbahar
Ama ben seni beklemeyi yýllar önce býraktým

Not: Bu þiir þairin ´Dün kendime seni anlattým´ adlý eserinlen alýnmýþtýr