ALDIÐIM NEFESSÝN...

Sancýlý bir gecedeyim,pencere kenarý titreyen bekleyiþlerimle
Gözlerimden gecenin karasý geçiyor,içimden yol bularak
Yine hüzünlerimle seviþiyor,gözbeklerimden damlayan yokluðun.
Güneþe perde þehrim,adýný sayýklýyor uykusuzluðumun uyuklamalarýnda
Aldýðým nefessin,ben nefessiz yaþayamam.

Metruk umutlar öperken dudaklarýmý,yetim kalýyor tebessümlerim.
Ben sana bir yolcuyum,peronlarda sevdaný çýðlýklayan
Karabasan vakitlere sen kala,sancýlar doðmaya hazýrlanýyor yüreðim de
Bitiþime ramak var,nefesim tükeniyor
Aldýðým nefessin,yüreðim nefeslenmeden yaþayamaz.

Sana baðýmlý tiryakiliðim yarýnlara mutluluðun kuluçkasýný atamaz,sen yoksan
Gözlerim yorgun akarsu yataðýný kirpiklerimde ýslanan umutsuzlukla doldurur,sen yoksan
Sesine demir atan ku/laklarým ölümün marþýný dinler,sen yoksan
Ölüm muhasebesine verilen yaþamým tek kalemde onaylanýr,sen yoksan
Ciðerlerimden nefesime iþleyen oksijensin,ben soluksuz yaþayamam ki

Fakir fukara edebiyatýndan kalbine göç edebilecek bir kalemim var
Gözlerine kalbimde figana eren destanlar çizebilecek bir kalem
Sensizliðin imparatorudur,senin yolunda tüketilen bu kalem
Sensiz kendini arayan bir coðrafyayým,korsan iklimlerede gebeyim.
Baharlarým sen olmadan Þebboy açamaz,boynu bükük kalýr goncalarýmýn.


Yokluðunda asýrlýk yapraklar taþýyan takvimlere tanýðým
Gece cinnetlerim adýný kadavraya yatýramýyor,seni arzuluyor þizofrenik bekleyiþlerim
Þimdi olduðun kadar sensizim,yitikliðime boynunu büken bu kentte
Sevmiyorlu fallara inat,yüreðim tek baþýna taþýyamýyor bu yükü
Çünkü sen aldýðým nefessin ve ben nefessiz yaþayamam.
" SEZAÝ AKIN"