Kayboldum, kaybolan yýllar içinde
Bazen alýp götüren ve bazen de içimi titreten hüznün nefesiyle
Hem sevdim ve beklide sevildim zannýyla sevinmiþtim, aþkýn azizliðine verdim
Hasrettiðim mahzun gönlümle, umutlarýn vadesinde, yine gözlerim buðulu bir halde


Neydi yüreðimin dinmeyen aðrýsý
Hazanýn en suskun sahnesinde ve sinemi ürperten perdesiyle
Boynum bükülmüþ bir halde, gözlerim serabýn seyrinde, zihnim kaybolmuþ halde
Yâd ellere seslenmek, halin efkârýndan vazgeçerek nefeslenmek, içimi hazza erdirmek


Böyle geçiyordu ve hal diliyordu
Direniþin sukutunda, hýçkýrýþýn çýðlýðýnda bu gönül aðlar ya
Açmayan baharlarda, yalnýzlýðýn þafaðýnda, hicranýn ruhu daðlayan meramýyla
Bir yerlere ve fakat nereye olduðu bilinmez bir halde, kalbimi yaralayan dertlerimle


Hani bir su akar ya derinlerden
Nerden ilham aldýðý henüz aþikâr deðilken, sessiz halinden
Aþkýn mücerret sahnesinden, sevdanýn anlam bulan rahlesinden, esrarý hal iken
Boynu bükük, dili sönük gözleri cezbe ayan bir ferle katreyi payeyle adanmýþ halde


Bin hüzün esin olacaktýr belki de
Aþkýn hasreti, þehre dilemeyen lehçesi ve hikmeti marifeti
Can mý dayanýr, gönül aðlamaktan nasýl usanýr, kalp çileyle elbet anlamlaþýr
Ruh sabýrla arlanýr, nefis vicdanla hesaplaþýr, akýl izanýn kadrinde kalýr sevdalanýr


Topraðýn zülfünde aþk ikramdýr
Kabrin bakir sessizliðinde anlamlaþan hakikati tufandýr
Mizan niye vardýr, hesap zehrolunan girdaptýr, vecdin cenahýnda aðlayandýr
Nasýl ve hangi zamanda vaki olur, dil lal olarak anlam bulur, kalp vuslata soyunur


Arkamdan hiç aðlayýp sýzlanma
Dünya denilen mahþeri kalabalýkta, bir hevesim kalmadý anla
Bir ömrün hikâyesinden bahsediyorum þimdi sana, ne kadar yalnýz kalsan da
Figan ederek hayýflanma, sýrlarým nasýl olsa idrakin sancýsýyla yüreðimi daðlayýnca


Mustafa CÝLASUN