Bismillâhirrahmânirrahim

RESÛL Aleyhisselâm’a yakýn zamanda,
Oðuz’un Bozok Kolunun, Bayat Boyu’nda;
“Korkut Ata denilen bir er ortaya çýkmýþ.
Oðuz Boyunun bilicisi, akýllýsýymýþ.”
Alimmiþ Korkut Dede, çýkarmýþ ne söylese.
Allah ilham edermiþ, Dede Korkut söylermiþ.
Bir müþkülü olanlar, hepsi ona koþarlar.
“Ne iþ olsa Korkut Ata’ya danýþmayýnca,
Yapmazlarmýþ O, buyurmayýnca.
Her ne ki, buyurursa kabul ederlermiþ,
Sözünü tutarak tamam ederlermiþ1.”
Öðütler Korkut Ata, yol gösterir Oðuz’a.
Gelecekten bildirmiþ, bir gün þöyle söylemiþ:
“Olunca Âhir Zaman, Han çýkacak Kayý’dan.
Kýyâmet’e kadar bu, deðiþmeyecek sonu...”

***

Baþka bir öðüdünde þöyle söylemiþ Dede:
Allah Allah demezsen hiçbir iþin düzelmez.
Vermezse Ganî Allah, kiþi de zenginleþmez.
Ezelden yazýlmazsa, kullara kaza gelmez;
Eceli yetmeyince tek canlý bile ölmez.
“Ölen adam dirilmez, çýkan can geri gelmez;”
Kul bunalýp kalmazsa, Hýzýr ona yetiþmez.
Kiþi toplasa, yýðsa; dað kadar malý olsa
Yiyeceði bellidir, nasibi ne kadarsa...
Gürleyerek, taþarak denize aksa sular,
Denizi dolduramaz, belli etmez deryalar.
Allah’ýn sevmediði kötü huy, kibirlilik
Gönlünü yüce tutan erde olmaz ikilik.
Sana oðulluk etmez, beslesen eloðlunu;
Büyür býrakýp gider, bulur kendi yolunu.
Külden tepe yapýlmaz, güveyi oðul olmaz.
Eþekbaþýna gem vursan, deðiþip katýr olmaz.
Hizmetçi don deðiþse yine de hatun olmaz.
Lapa lapa kar yaðsa, zerresi yaza kalmaz.
Çiçekli yeþil çimen sararýr, solar güze.
Eskiyen pamuklardan bez olsa çýkmaz yüze.
Ýt derisi post olmaz, eski düþman dost olmaz.
“Kara koç atýna kýymazsan yol alýnmaz.
Kara çelik öz kýlýç çalmasa hasým dönmez,”
Er malýna kýymazsa, adý bile söylenmez.
Kýz anadan görmezse, öðüt alýp bilemez.
Er babadan görmezse, sofra çekip yedirmez.
Devletli oðul olsa, ocaðýnýn korudur.”
Oðul devletli olsa, babanýn onurudur.
“Oðul neylesin, baba ölüp malý kalmasa.”
Ona maldan fayda yok, baþta devlet olmasa!
Devletsizin þerrinden Allah saklasýn bizi,
Baþýmýzdan almasýn Han’ým hey Han’ým sizi.

***
“Sert yürürken cins ata, namert yiðit binemez.”
Dostlara can adanýr, düþmana sýr verilmez.
Namert yiðit, cins ata binmese daha iyi.
Keskin kýlýcý düþmana çalmasa daha iyi…
Çomak kýlýçtan iyi, çalabilen yiðide
Harap olup yýkýlsýn, misafirsiz evler de...
Baba adýný yaþatmayan hoyrat oðul olmasýn,
Doðmuþsa anasýndan tez ölsün, yaþamasýn!
Ocaðýný tüttüren oðul olsun devletli.
Yalan söz bu dünyadan çýkýp gitsin temelli.
“Gerçeklerin üç otuz, on yaþýný doldursun .”
Hakk sana ömür versin, devlet devamlý olsun.

***
Yayýlan geyik bilir otlaklarýn yerini.
Yaban eþeði anlar çimenin kýymetini.
Yollar eðri olsa da doðru gider develer.
Yedi dere kokusunu ayýrt eder tilkiler.
Analar bilir kervanýn gece gittiðini,
Bindiði atlar anlar erin yiðitliðini.
Katýr bilir aðýr yüklerin zahmetini,
Ozanlar sezer erin cimrisini, cömerdini.
Gafil baþýn aðrýsýný beyinleri bilir.
Hekim bilmez aðrýyý, sýzýyý çeken bilir.
Kolca kopuz olmazsa ozan beyleri gezmez.
Kolca kopuzunu çalanlar, Hanlarý üzmez.
Çalýp söyleyenler ozan olsun karþýnýzda,
Azýp gelen kazâyý kaldýrsýn Rabbý’mýz da.

***
Eðer övmek gerekse ALLAH güzel doðrusu,
Sonra Muhammet güzel, peygamberler ulusu.
Sýddýk güzel can dostu, sað yanýnda namazda
Otuzuncu cüz baþý Amme güzel Kur’ân’ da.
Hecesince okunsa Yasin güzel sonra da,
Kâfire kýlýç çalan Aliyül Mürtezâ da.
Hasan ile Hüseyin peygamber torunlarý,
Ýkisi birden güzel Ali’ nin oðullarý.
Yazýlýp gökten indi Hakk ilmi güzel Kur’ân,
Onu dizdi, biçti güzel Affanoðlu Osman.
Çukur yerde yapýlmýþ Mekke güzel Hakk evi,
Sað varsa, esen gelse imanlý hacý iyi.
Hesap gününde Cuma güzel, cumada hutbe;
Hutbeye kulak verip dinler ise ümmet de...
O müezzin minarede ezan okuyunca,
Helâlli güzel yanda diz basýp oturunca.
Þakaðýndan aðarsa saçlarý, güzel baba
Boy, cemaat, oymak, aþîret, gardaþ ve oba...
Yola girince güzeldir kara erkek deve,
Sevgili kardeþ güzel yanýnda girse eve
Ev yanýnda dikilse güzel, gelin odasý.
Yüksek yaylalar güzel, güzel çadýr obasý...
Hiç birine benzemez Âlemlerin Tanrýsý,
Hepsinden daha güzel ALLAH’ýn dost olmasý.
Allah size dost olup, Han’ým yardým eylesin;
Oðuz’un Boylarý’na O, medet eriþtirsin.”

Ahmet KARAASLAN