Þehr-i Þahane

Kovulan bir yýlgýnlýðýn ardýndan
Sarýldým kollarýmla köklerine
Ey Þehr- i Þahane!
Hüzne alýþkýn kalemim bocalasa da bir müddet
Yaþanýlasý dediðim mutluluðu yazacaðým bir gün elbet.
Bak gözlerime unutmuþ þýmarýk parýltýlarý nicedir
Kan damlayan kirpiklerim ister yeni bir seyir.
Bakma asi oluþuma
Baðrýþlarým içten içe akan nazlý bir nehir.


Kovulan bir yýlgýnlýðýn ardýndan
Sarýldým kollarýmla köklerine
Ey Þehr- i Þahane!
Kardeþin ötelerken gülücüklerimi lanetine
Biliyorum sen yalnýz býrakmayacaksýn beni
Az ve öz konuþan sadakatin gölgesinde.
Yaþamak yakmaksa tüm ýþýklarý inadýna
Onlarca güneþle gelebilirim sana.
Alaycý bakýþlarýný kov üzerimden
Sen bana inandýðýn an
Kederlerim olur en mazlum tövbem.

Þahanem, þehrim, aynam
Seni yazýþlarým, sana yazýþlarýmdýr.
Bulutlarýn arasýndan inatla süzülüp kâðýdýmý aydýnlatan
Uçan bir huzurun geri dönüþ tufanlarýdýr.
Yavaþ da olsa yürüyüþlerin, koþup gelsen de
Görebiliyorum seni yakut baharlarýn serinliðinde.

Kovulan bir yýlgýnlýðýn ardýndan
Sarýldým kollarýmla köklerine
Ey Þehr- i Þahane!
Ýltifat tutmaz aklým sanma ki basittir varlýðýn.
Seni anlatabilecek kadar
Daha ustalaþmadý hecesi düþük aðýz kalabalýðým
Yine de sana ayak bastýðýmdan beri
Kâh hoyratým kâh nazenin
Biriktirdiðim duruþlarýma bir bak
Her biri vakur ve kadim
Kurutma köklerini içim solmasýn
Þehr-i Bezgindeki köþkümde
Sadece kývrandýðým mýsralarým kalsýn…

Bir þehirdin…
Sendin…
Þahaneydin…
Çoktun…
Yoktun…