Bebek doðacakmýþ henüz çocuk olan anneden.
O, o kadar çocuk ki ne olacaðýný bilmiyor son dakikaya kadar.Artýk iyice
Þiþmiþ bedeni çok yabancý kendisine.Yabancý olan sancý vuruyor birden ,acý
Veriyor ona,aðlatacak kadar acý ve bir o kadar da korku.Dokuz aydýr içinde
Sakladýðý dertleþtiði özeli gelmek istiyor artýk kucaðýna.
Bir telaþla ebe aranýyor konu komþuya sorulup.Kadýnlar odada toplanýyor
Erkekler aþaðý dükkana yollanýyor.Ebe rahat bekleyelim diyor.Çocuk anne
Acý çekiyor ebede sigarasýný.(acýyý çeken oymuþ gibi efkarlanarak)
Ýki sandalye anne için bir sandalye ebeye.Uzun bekleyiþ baþlýyor çok uzun.
.Gece 12 ‘de baþlayan bekleyiþ sabýrlarý tüketiyor.Ebe gelen giden var mý diye
kontrol edip tekrar çekiyor sigarasýný efkarla.(dersin anne bir doðuruyor ebe dokuz)
O bekleyiþ yoruyor anneyi ,bir an ölmek istiyor acýnýn dinmesi için ölmek.Neler
Geçiyor kafasýndan ve dudaklarýnda sessiz dua’’Allah’ým bebebðim saðlýklý doðsun’’
Annesinin sýrdaþý sýrlarýyla doðuyor 4 saatlik yolculuktan sonra.Koca kafalý
Bembeyaz bir oðlan adýyla doðan.Aðlýyor, o anda büyüyen çocuk anne,içinde ne
Varsa tuttuðu ,akýtýyor atýyor dýþarý.Ebe efkarlý içmiyor sigarasýný dudaklarýnda gülümseme
Kazanýlmýþ zaferle tüttürüyor dumanýný.
Aradan iki yýl geçiyor artýk büyüyen anne yine doðum telaþýnda.Bu istemediði
Dokunup,okþayýp konuþmadýðý ,dertleþmediði bir bebek.
Bu sefer hastane yolundalar.Yürümek istiyor ,sanki olacaðý geciktirmek ister gibi.
Her vuran sancýda maðaza duvarýna tutunuyor kimse elini tutsun istemiyor.
Hastanede yukarý alýnýrken yalnýzlýk hüznünü artýrýyor hiç karnýna gitmeyen eli
Deðiyor istemediði bebeðine.’’sakýn beni yalnýz býrakma’’diyor .
Yine uzun bekleyiþ kasvetli koridorlarda..Saatler geçmiyor ,vakit bitmiyor
Gözünün önünde yaþadýðý üç yýl.Annesini özlüyor birden babasýnýn gülüþünü görüyor
Cama vuran gölgede.Koridorun karanlýk yerlerine gidemiyor korkuyor,hep korkmaz mý
Zaten karanlýktan.Ýyi hissetmek için kendini bir an çocukluðuna dönüyor.Evinde þimdi
Sonra sokakta arkadaþlarýyla.Nasýlda kan ter içinde yine yapmýþ bir yaramazlýk tabanlarý
Yaðlamýþ kaçýyor.Ha birde küfür sallamýþ en okkalýsýndan..Gülümsüyor farkýnda olmadan
Sancýnýn vurmasýyla bölünüyor anýlarý.Tutunuyor birazdan yatacaðý yerin kenarýna.
Ezan okunuyor ,ezanla yarýþýr gibi o da okuyor bildiði ne kadar dua varsa.Aðlýyor yýllarca
Aðlayamadýðý ne varsa.Þimdi istiyor sevdiðinin elini tutmasýný ,önce sevdiði olmasýný.
Kara kýzý sabah 8’de geliyor kucaðýna ürkek ,korkak ,iste beni anne der gibi.
Yorgun gözlerle bakýyor avuç içi kadar kýzýna damlayan gözyaþýyla yanaðýna dokunuyor.
Yorgun anne çok ama çok yorgun.Onu yoran içindeki yalnýzlýðý kimsesizliði,
Gözlerine bakýp iþte bu bizim diyebileceði sevdiðinin olmayýþý…
Halsizlikten bitmiþ bedeni uykuya geçerken’’bu sondu’’diyor,’’sevdiðimden olmadýðý
Sürece, son’’.