Henüz sevdanýn sahnesi açýlmamýþtý
Sine-i ahvalde ne kadar demlenen umut varsa, kalbi sýzlatýnca
Haberin vakti, saatin akdi, haþyetin kuþatan fevki bekleniyordu habersizce
Ne dil lal oluyor, ne kalp titriyor, gözyaþý dinmek bilmeden sökün edip öteye gidiyor


Gün, her þafaðýn sancýsýyla soluyunca
Aþk; gönlün saltanatýnda hakikat için arafa kanarak ayýltýnca
Hal, hasretin, kal hecedeki mealin, lal matlaþan dilin, har mücerret vaktindi
Ne söylense, tenin masumiyeti dillense, kalp sadakatin sahnesinde ve sevda ferinde


Ne parlayan yýldýzlarýn melali arzdýr
Ne hali efkârýnda yutkunan sinelerin salasý aþk rüknünde farktýr
Kalp onu terennüm etmezse, ruh refakat ederek hakikate yönelmezse, ardýr
Ne mezarlarýn sýrrý sultandýr, ne meraka ram olan þahadet bir gamdýr, aþký rüyadýr


Farkýný fark eden her nefis kardadýr
Kahpelik yapanlar ne kadar nara atsalar da ne büyük hüsrandadýr
Ne devlet fütuhattýr, ne nümayiþ baht için vadedir, ibretin her sahnesi aþktýr
Ne vah çekmek ne tuðyan ederek yerlerde çýrpýnmak hardýr gönül yarasý bir baþkadýr


Desiseleri planlayan kalpazandýr
Ýhanet onun için en itibarlý bir sanattýr, vesile olanlar ise ahmaktýr
Ne bayraðýn dalgalanmasý, ne hicranýn pik yapmasý, ne de çýðýrtkanlýk farký
Ýlmi siyaset için defi hacettir, idrakten yoksun kalpler ihanetleri için hep sahnededir


Mehmetler emanet edilen nefestir
Azizliðine leke düþüren her kim varsa, lafazanlýk yapýyorsa haindir
Düþman nefsin her hanesinde, maveradan habersizliði soluyunca, yok çare
Neslin emniyeti iþgale ram edilince, kalp hakikatin nefesinden arîleþince yeis bizde


Ne keþkelerin bir muþtusu var
Ne gerekçesiz teslimiyetin niteliði var, askeri kýþlada korku kime kar
Anamýn eþarbýndan, babamýn umutlarýndan bilmem ki subay için, nasýl bir ar nar
Þekliyetten týrsan, maneviyatý hiçe sayarak tanklarý haklýn içine salan güya aslan



Mustafa CÝLASUN