DENÝZÝN AÐLADI GECE

Önümde uzanan denize bakýyorum kalbimdeki hüzünle
Gözlerimden süzülen yaþlar gibi deniz de aðlýyordu benimle birlikte
Ýçimde kopan fýrtýnalara inat
Kusuyorum yüreðimdeki aþký derin boþluklara
Cevap alamasam da biliyorum
Bir zamanlar bir sevdiðim vardý
Ama onu bir gece bir sahilde sevdiðimi söyleyecekken
Kollarýmda, gözlerimin önünde kaybetmiþtim
Hem de nereden geldiðini bilmediðim kör bir kurþunda
O gitmiþti belki de bu berbat dünyadan kurtulmuþtu
Ama ben onuz sona kalan, geride kalan oldum
Onu ilk gördüðümde anlamýþtým
Hayatýmda onun kadar bir baþkasýný sevemeyeceðimi
Ve þimdi onun öldüðü bu sahilde
Aðzýmda yalnýz onun ismi çýkarak anýyorum
Kalbim onun yokluðuyla yansa da
Düþüncelerim onun yokluðunda talan olsa da
Denize bakýp sularýn içinde görüyorum yeþil gözlerini
Bir daha o yeþil gözleri göremeyecek olsam da
O dudaklarýnda aþkýn zehrini tadamayacak olsam da
Atlýyorum onun için onun öldüðü bu sahilde sularýn içine
Sonumun ne olacaðýný bilemesem de
Gideceðim yer sevdiðimin yaný olacaktý
Gece herkesin üzerine bir kabus gibi çökse de
Ben de bu gece onsuz geçen bir yýlý lanetleyip
Gidiyorum bilmediðim meçhul yerlere
Sevdiðimin yeþil gözlerinde kendimi görerek
Yüzümde onu görmenin verdiði mutlulukla...