Hocamýzýn zamaný,
Pire kaynar her yaný.
Bilen yok çaresini
Daha bir tanesini,
Öldüren görülmemiþ.
Ýnsanlarý bezdirmiþ!
Düþünmüþ bunu Hoca,
Ýlâç yapmýþ aklýnca!
“Odunun külüdür bu”
Pirenin geldi sonu (?)
Büyük mucit hocamýz,
Zekâsýna hayranýz.
Akþehir’in Pazarý,
Çarþýsý, sokaklarý...
Ýnsan dolacak yarýn.
Hoca artacak kârýn...
Yükler karakaçana,
Erken varmýþ pazara.
Kurarak tezgâhýný,
Çaðýrmýþ insanlarý:
— Ýþte pire ilâcý,
Beri gelsin alýcý!
Daha dün geliþtirdim,
Ýmdada yetiþtirdim.
Kalmayacak, davranýn
Alýn vatandaþ alýn!
Hemen þimdi bitecek,
Bir daha gelmeyecek.
Keser pirenin kökünü,
Sað býrakmaz tekini...

Duyan gelmiþ Hoca’yý,
Uzatarak parayý:
— Ýki kilo bana ver.
— En önce ben geldim, dur!
— Millet! Geçin sýraya...
— Lütfen girme araya!

Müþterisi ateþli,
Hoca gayet neþeli…
Ýlâç bitmiþ bir anda,
Çok insan var sýrada.
Israrla istiyorlar,
Haftaya bekliyorlar.
Hoca, dönmüþ köyüne.
Gayretlice iþine,
Öyle bir sarýlmýþ ki,
Fabrika gibi sanki...
Odunlar yakýlýyor,
Geride kül kalýyor,
Torbalara doluyor,
Yine hazýrlanýyor.
Yoldaymýþ sabah erken,
Daha güneþ doðarken
Sarmýþ karakaçana,
Erken varmýþ pazara.
Kurarak tezgâhýný,
Çaðýrmýþ insanlarý:
— Ýþte pire ilâcý,
Haydi, gelsin alýcý!
Nesli biter pirenin,
Bu ilâca güvenin.
Gelin vatandaþ gelin,
Ýlâç bitmeden alýn!

Biri gelmiþ Hoca’ya,
Onu tutmuþ davaya:
— Bizi Aptal mý sandýn!
Hepimizi kandýrdýn...
Yahu bu sade küldür,
Ýlâç falan deðildir...
Ýlâcýný al geri,
Yoktur ki bunun zehri!
Bir haftadýr denedim,
Öldüðünü görmedim.
Pireyi azdýrýyor,
Bizi kaþýndýrýyor.
Daha rahattýk inan,
Ýlâcý kullanmadan!

Müþteriler dinlemiþ,
Hoca, þöyle söylemiþ:
— Tamam, kabahat benim.
Tarifini vermedim…
Her þeyin kolayý var,
Bakýnýz arkadaþlar:
Pireyi tutarsýnýz,
Gözünü açarsýnýz;
Ýlâcý alýrsýnýz,
Ýçine atarsýnýz!
Bir de böyle deneyin,
Öldürmezse söyleyin...

Ahmet KARAASLAN