Aþk, Ayrýlýk, Gözyaþý ve Ölüm
Tüm aþk sözcükleri beklemekten yorulduklarý için teker teker fire vermeye baþladýlar sevgili.

Önce ilk sýrayý “aþk” aldý. Ben olmasam diðerlerinin ne anlamý kalýrdý ? dedi geceye kendinden emin tok bir sesle.

Gece þöyle bir silkindi uzun uzun aþký seyrettikten sonra sözü devraldý dedi ki:

Ey aþk !Tüm aþklar geceleri dile gelir ve yüreklerde meydana gelen duygusal kývýlcýmlarýn özü bende gizlidir. Sen damla damla yaðarken gönüllere geceleyin, dört duvar arasýnda insanlar benim sayemde gözyaþlarýndan ummanlar meydana getirir.

Sen kendini benle bir mi tutuyorsun ey leyl-i küstah diye þahlandý “gözyaþý”
Benim kalpte sýzýlarýn çaðladýðý umman, benim gönüllerden kopup gelen sevdanýn ilk duraðý olan kahraman.

Ben olmasam yumuþar mý sanýyorsunuz gönüller? Öz yanacak ki göz aðlasýn göz aðlayacak ki aþýklar birbirine daha çok baðlansýn.

Sen aðlayana deðil aðlatana bak dedi “ayrýlýk”

Benim aþýk ile maþukun arasýný açan düþman. Eninde sonunda tüm aþklara bir yerden bulaþýr yakarým canlarýný.
En kötü düþman benim! Benden daha kötü kim olabilir ?

Ben diye cevap verdi bir ses. Bu öylesine soðuk öylesine korkunç bir sesti ki aþk ayrýlýk gözyaþý hepsi bir anda sus pus oldular.

Ben dedi : Ben ansýzýn çalarým kapýlarý
Ne aþk býrakýrým orta da ne gece ne gözyaþý ne ayrýlýk
O kadar yakarým ki caný kavururum kalpte sýzý aþklarý

Kimim ben diye merak edenlere söyleyeyim.

“ölüm”’üm ben.

Ben gelmeden itiraf edin sevginizi tez elden

FATMA TÜ ZEHRA KANAR