YAÞAMAK
Yaþamak, günümüzde anlamý çok daraltýlmýþ, içi boþaltýlmýþ, basite indirgenmiþ bir söylemdir. Yaþamak fizyolojik ihtiyaçlar, egomuzu tatmin, bireysel çýkarlarýmýzdan ibaret bir hal almýþtýr. Yalnýz kaldýðýnda ister istemez düþünüyorum da, gerçekten böyle olmalý mý yaþam. Bu evrenin bir parçasý olan biz insanlar sýrf bu yüzden mi yeryüzünde yer kaplýyoruz? Bizim yaþamý bu kadar basite indirgememizde geçmiþten gelen etkenler mi var? Bu etkenler belleðimize kazýndý da; bize kendiniz için yaþayýn, düþünmeyin arzu edin, düþünen insaný sevmezler, düþünmekten zarar gelir sana, kendi gemini kurtarmaya bak gibi etik olmayan söylemler mi þiar edindi.
Oysa çok eskiden deðil, ülkemizin çalkantýlý, sancýlý yakýn geçmiþinde yaþayan çoðu insanýn belleðini tozlu raflarýnda yer alan, bazýlarýnýn bahsettiðinde ürktüðü! Nesli tükenmek üzere olan pýrýl pýrýl insanlar varmýþ. Bu insanlarýn yaþamlarýna baktýðýmýzda yaþamýn bu kadar basit, anlamsýz olmadýðýna kanaat getiriyor insan. Bu insanlar okuyan, düþünen, sorgulayan, üretken ve de en önemlisi fikirsel anlamda ülkenin düþünce kalýplarýymýþ. Kendi mutluluklarýný toplumun mutluluðunda görmüþler. Ýnsan olarak, toplumun acýlarýný, yoksulluðunu kendilerine payide çýkarmýþlar. Saltanatýný insan kanýný emerek saðlamlaþtýran, insanlara karþý mücadele etmiþler. Bu yüzden iþkence görmüþler, dar aðacýna gitmiþler ya da zindanlarda çürümüþler. Bu insanlarda yaþayamaz mýydý sürülerin yaþadýðý yaþamý ama onurlu olan yaþam biçimini seçtiler. Yaþamak, sade yaþamak, solucan ve yosun harcýdýr dediler. Ama yaþama da tutkundular. Yaþamý sevdiler uðrunda ölecek kadar ve bir çoðu da öldü. O dönemin çalkantýlarý, sancýlarý ana rahminden geliþimini tamamlayamamýþ bir bebek doðurdu. Ve bize hediye etti. Nasýl bir hediye ise! Bireyci, feodal ve her þeyden öte benlik algýsýndan uzak bir yaþam biçimi.
Peki biz ne yapmalýyýz?
Hangi yaþam biçimini tercih etmeliyiz?
Sadece solucan ve yosunlar gibi kendimiz için mi; yoksa yaþamý yeryüzündeki bütün insanlarýn mutluluðu ve huzurunda görenini mi? Ýkincisine tehlikeli ben yapamam diyorsanýz, yolunuz açýk olsun… ama ikinci yolu tercih ediyorsanýz da belki girdiðiniz yol dikenli bir yoldur çýplak ayakla yürüyorsunuz dikenler ayaklarýnýza bata bata ama yolun sonunda yeryüzündeki cennetin tüm insanlarý beklediðini unutmayarak....

Memet Göktepe