SEN BÝR SENDÝN
SEN YÝNE SENSÝN

Hep seni anlatayým diye
Alýrým kalemi elime
Benzetemem kimseye seni
Donar kalýrým

Elim tutulur yazamam
Dilim tutulduðu gibi seni görünce.
Utanýrým bir baþkasýna benzetmeye seni
Titrer ellerim, kapanýr sayfalar
Kirpiklerimin kapandýðý gibi
Seni görünce

Gül desem diyemem
Sonra sümbül desem
Diyemem
Binlercesi demiþ diyeceðini
Binlerce gül var demek
Binlerce bülbül
Biri solacak
Diðerinin ömrü dolacak
Ucuza yürek salar mýyým hiç
Öyle herkes gibi
Yakýþýr mý bana
Binlerceden biri gibi yanmak
Binlerceden birine kanmak


Esmer desem, kumral desem
Sarýþýn desem nakýþ nakýþ
Desen desen
Onlarca baþka renk
Alý unutmasam balý da
Peteði de
Koysam yüreðimin yerine
Diyemem
Sana uygun renk henüz bulamadým

Somuttan vazgeçsem
Yelken açsam soyutlara
Daha nice umutlara
Cennetten armaðansýn desem
Periye benzetsem seni
Unutmasam meleði de
Bütün esrarlýlardan vazgeçsem
Kýsaca esrar bakýþlým desem
Gönlüme sarhoþ demiþ olmaz mýyým?
Öyleyse diyemem

Niçin seni hiçbir þeye benzetemem
Çünkü sen diyemediklerimin hiçbirisin
Diyemeyeceklerimin de
Ama þimdi suçlama beceriksizlikle beni
Hiç mi teþbihten haberin yok deme sakýn
Bir þeye benzettim elbette yýllarca seni
Yýllarca eþsiz bir þeye
Her þeyden ayrý herkesten farklý

Sen bir sendin yine sensin !!!!

Haberin var mý?

Gönlümce sen yalnýz sen kalacaksýn!!!!!

ASIM BULUT