I-

kim demiþ kapýnýn önünde duran sevgiden kaçabilirsin diye. ama o kapýnýn arkasýnda duran sorumluluktan kaçamazsýn. kendini özgüvenini yitirdiðinde açýlan o kapýda yapýlan tercih sorumluluk ve aþktýr. kaçamayacaðýn, yapamayacaðýn o tercihle beklersin kapýnýn giriþinde, o en güzel anýlara bakarsýn sevgi olan, ve en kötü anýlarýna bakarsýn, ikna olduklarýnla yaþadýðýn... korkarsýn yeniden yaþamaya ve yeniden sevmeye, plansýz aþýk olmazsýn artýk, herþeyi hesaplarsýn... standart sapmayý hesaplayamazsýn ve onu seni vurur en savunmasýz anýnda...bir daha olmayacaðýný bilemezsin, o yüzden ikna olamazsýn belki de...

ellerine saðlýk allahým, bu kadýný ne güzel yaratmýþsýn...

ikna olmak için yanýp tutuþtuðunu farkettiðinde, taþ duvarlar yýkýlýr tepene, ezilir kalýrsýn... beklemezsin artýk nefes almayý, beklemezsin artýk yaþamayý, o taþlarýn altýnda kalmayý dilersin ömrün boyuca, sol yanýn sýzlar istemsiz, o tercihi yapmýþsýndýr gene ve yine sonlar, sonlar yine hep hüsran.. kendini býrakýrsýn boþluða, bir üþüme gelir içine, çarpan kalbin býrakmaz seni, býrakmaz ki gidesin uzaklara... çýrpýnýrsýn býraksýn seni diye, olmaz býrakmaz seni hatýralar, o tebessüm yakalar seni yakandan, silkeler seni, kendine gelemezsin.

kalbin çarpar boþlukta, ritim duygusu esir alýr seni, baþýndan sýzan kan, yüzünü ýslatýr, tatlý bir ýlýklýk alýr seni, kendini kaybedersin...

II-

kadýnýn gözlerine baktýðýnda gözlerindeki sisin daðýlmakta olduðunu sevinerek gördü. gözleri yine gizemli bir þekilde ýþýldamaya baþlamýþtý. her ruh bir fark, her anlatým baþka bir tarzý gösteriyordu. bir erkeði çözmek zor deðildi, hem kendisi de erkek olduðu için fazla problem oluþturmuyordu. bir kadýný çözmek hiç de kolay deðildi. her kadýn garip farklýlýklar sergiliyordu. erkekler hakkýnda genellemeler yapýlabiliyordu, ama kadýnlarýn ruhu gerçekten çok karýþýktý. belki de onlarýn ruhunun bu kadar karmaþaya sürüklenmesinin nedeni de erkeklerdi ya da erkeklerin gem vuramadýklarý duygularýydý. olasý bütün yaklaþýmlarýn bir süre sonra kendini imha ettiðini, tanýdýðý her kadýnda þaþýrarak farketmiþti. her kadýn farklý bir dünya, farklý bir ruh demekti. ibrahim tenekeciyle anlaþabildikleri tek nokta buydu. kadýnlarýn karmaþýk dünyasý! o kadar yoðun duygulara sahiplerdi ki, yaþamadan anlamak mümkün deðildi.. neden sonra dalýp gittiðini utanarak farketti;

merakým da sizinkine benzemez
þöyle seslenirim bazen:
yaðmur kuþu bana bir seyler söyle
deli ýrmak ne fýsýldar denize.