Hiç kendinizi labirentte hissettiðiniz oldu mu? Ucunda bir parça peynir olan bir labirent, bir de siz varsýnýz ama ulaþmak için yolu peynir bozulmadan bulmanýz gerek. Bu þekilde yaþamýyor muyuz? Bir þekilde zamaný yakalama yarýþý içindeyiz hep, sanki buna imkan varmýþ gibi. Karnýmýzý doyurmak için günlerce didiniyoruz, al sana peynir ama onu kaptýrmaman da lazým. Çünkü peynir az fare çok :) Hem zamanýnda yetiþeceksin peynire, hem ilk sen yetiþeceksin. Ya arkandan gelen aç kalacak ya sen. Ha bu arada peynir sadece sana ait deðil diðer bütün farelerin gözü o peynirde. Farelerin gözü peynirde, kedilerin gözü farede o tarafý da kollamak gerek:) Ne yorucu. Koþ dur hatta hiç durma hep koþ:). Bunun yerine peyniri paylaþabilse idik keþke. Belki o zaman doðalarýmýz da bu kadar bencilleþmezdi. Hem peynire giden o uzun bitmez koridorlarý, hem peyniri paylaþmak daha keyifli olabilirdi. Çocukluktan baþlýyor labirentteki yarýþ, yýllarca okul sýralarý sonrasý iþ derken yorgun argýn peynir bizim oluyor. Bazen istediðimizden az bazen de çok.

Bu aralar labirenti ve fareleri unutmak adýna kafamda imgeler yaratýyorum. Kýzdýðým herþeyi uzay boþluðuna fýrlatýyorum. Dünyanýn öbür ucundan aþaðýya bakýp, karanlýkta kayboluþlarýný, seslerinin giderek uzaklaþmasýný izliyorum:) Arada oralarýna buralarýna göktaþý da çarpsýn azýcýk canlarý da yansýn ama :) Çok rahatlatýcý oluyor tavsiye ederim.

Evet anladýðýnýz üzere yine kýzgýným:) Bu Pazartesiler bana yaramýyor elimde deðil:) Güçlünün güçsüzü cýrt diye eziverdiði bu dünya bana labirent kadar dar geliyor bazen. Kimi parasý, kimi kiþiliði ile basýyor üzerine durduk yerde. Patron olmak mesela ne kolay, caný sýkýlýnca oynayacak ne çok oyuncaðý var ama o insan olanlarý seçiyor. Git kardeþim atýn katýn yatýn neyin varsa ama yok gözünün üstünde kaþýn var ya o an farkediyor ya, ezecek hem de zevkle. Zevk için çalýþtýðýmýz bir dünyayý düþlemek çok mu? Herkesin herkese sevgi duyduðu, emeðe saygý gösterilen, kimsenin hakkýnýn yenmediði. Çok hayalperest oldum bugünlerde biliyorum :) Olsun bari hayallerimde nefes alayým, bari hayallerimde gerçeklerin kasvetinden sýyrýlayým.

Kim kendisinde bir diðerinin ihtiyacý olan þeyi barýndýrýyor ise onu ezmeyi hak görüyor nedense. Patron, eþ, sevgili, arkadaþ, hatta günlük sýradan bir sürü kiþi. Ona ya da ondaki güce,paraya ya da her ne ise ona ihtiyacýnýz olduðunu hissettikleri anda gölgeleri kendilerinden büyük oluveriyor.

Ya hayatýmýzdaki en büyük kazýklarý en çok deðer verdiklerimizden yediðimize bakarsak sanýrým onlar da varlýklarýna ihtiyacýmýz olmasýndan, sevgimizden, zaaflarýmýzdan yararlanýp bize bunu kolaylýkla yapýyor. Onlarýn kazýk atacaðýný atana kadar anlayamamamýz ise bizim kötülükleri görebilen gözümüzü kendilerine fazlaca güvenip onlarda açmamamýz oluyor. Onlar için de Sezen den "periþaným þimdi" yi hediye ediyorum, mutlu olsunlar yaptýklarý yanlarýna kar kalsýn bakalým ne olacak.

Þimdi bugün iþlerim ters gitti ya ben de önceki yazýlarýmdan birine atýfta bulunarak dün ne yaptým kimlerle iletiþimde oldum da bana uðursuz geldi diye düþünüp atayým üzerimden :) benim de hakkým yok mu caným olaylarý baþkalarýna baðlamaya:) Ama yapýma ters iþte o kadar bencil biri olmayý baþaramýyorum. Ne olmuþsa kendimden biliyorum hay aksi:) Bugün yine sihirli deðneðime ihtiyaç duydum, ne yazýk ki böyle bir deðneðim yok ama varlýðýnda neler yapabileceðimi hayal etmek bile güzel:)))

Hazýr güç bela biraz peynire ulaþmýþken bir tost yapayým da kendime, kendime geleyim:) Bir sonraki mektup kimbilir nereden yola çýkacak o güne dek labirentleriniz aydýnlýk, peyniriniz bol, gönülleriniz þen olsun.. Ha bir de kediler uzak dursun :)

Güneþe,tatile ve kahkahaya özlemle...

29 Mart 2010
Rüya