Her dilde ayrý bir yazýlýþý olan; fakat evrenin her yerinde tek bir anlam taþýyan, “Baba” adý verilen bir varlýktan bahsedeceðim satýrlarýmda.

Baba,
Bozulmamýþ duygulardýr Seni bana anlatan
Aðlatan, sýzlatan, dokunaklý sözlerindir kanýmý kaynatan
Baþýný dik tutuþundur çocuklarýna arda kalan
Aslýnda Sensiz hayattýr, bizim canýmýzý acýtan

Uzaklarý yakýn kýlan Sen’in varlýðýndý ve söylemlerin. Hayat koçumuzdun, yaþama neþe katan ve baþarma azmimizi bir solukta yaþayan, yaþatan. Ýlk kucaðýna alýp havaya Sen fýrlattýn beni, ilk Sen elimden tuttun karþýdan karþýya geçerken, ilk Sen anlattýn bana hakikatleri ve ilk Sen…

Nasýrlý ellerinle, kalýn sesinle, esmer teninle, cesur bakýþlarýn ve manidar sözlerinle hayatý bir çýrpýda yutmuþ gibi duruyordun karþýmda. Sessiz bir þeklide Sen’i dinlerdim Sen bilmesen bile. “Benim babam” demek o kadar hoþuma giderdi ki. Sen’in gelmeni sabýrsýzlýkla beklerdim her okul çýkýþýnda. Sen’i Sen’le yaþamayý çok severdim, Beni Sen’de yaþamayý sevdiðim gibi.

Her þeyden öte Baba, güzel ahlakýn miras kaldý çocuklarýna. Ýnançlý olmanýn huzuru yüreðimi okþarken, yaþama mana katan sözlerin Sen’in dudaklarýndan dökülmesi daha da mutlu kýlýyordu beni. Ýnanmak Sen’in gibi ve sevmek karþýlýksýz týpký Sen’i ve Yaradan’ý olduðu gibi.

Bir masal gibi anlattýn beni bana
Arkadaþým, yoldaþým, her þeyimdin Sen
Bir yarým kalmýþ yaþam býraktýn ardýnda
Aþýðýn tamamlayacak Sen rahat ol Baba

Sen’i anlatmak ne kadar zormuþ, yaþanýlanlarý satýrlara sýðdýrmaya kalmak ne acý. Yaþam ne kadar güzel olursa olsun, sevgi ne kadar gerçek olursa olsun, AÞK nasýl isterse öyle olsun fark etmez, yalnýz Baba Sen’in sevgin hep bizimle olsun.

“Baba”,

Hadi anlat kelimelere sýðabiliyorsa…


Fatih Mehmet Mirza