Güneþ aþký letafetle çekiliyordu
Aydýnlýk adýna her ne varsa çaresiz etrafa bakýyordu
Sine yanýyor, dil susuyor, yürek burkularak vaktin ilhamýný yudumluyordu
Ruhumun hicraný yeniden baþlayarak, haþyetin kollarýnda yalnýzlýðýna aðlýyordu


Elbette ki tevdi edilen ne varsa
Merak haddizatýnda ihsan edilen akýlla idrake açýlsa
Ýnþirah kalbi ihata ederek saadetin süruruyla mavera dirliðini aþkla sunsa
Gönül mahzunluk yaþamasa, aþk hasretiyle yüreðimi burkmasa, gözyaþlarý dursa


Düþünmek niye kifayet etmiyor
Ýrþadýn gerekçesi niye gayret ve izzette gizlenip gidiyor
Ruhum kalbim için aklýma müracaat ediyor, iradem zafiyete imrenip eriyor
Umutlarým hazan içinde neyi bekliyor, vücudum titriyor, takatim tükenip göçüyor


Gittiðim yerde kal gelme boþ yere
Her neye kefalet ettimse yine baþým bin bir dert içinde
Vicdaným ruhuma refakat edince, saflýðým her zaman kalsýn hüzünlü halimde
Aldatan olmayayým, alalanarak nefesimi arza býrakmayým, fakirliðimde kalayým


Ýnsan buya sual mi olur kullukta
Her neye tanzim ederek sin-i hasrettiðim aþk olmayýnca
Hýrçýn sancýlar kalbime temayüz ederek hakikatin sayfasýný ruhuma anlatýnca
Sessiz soluðum ve terennüm ettiðim inayet boþluðum, muvazenemi alaþaðý ediyor


Ýþte o vakit ne yârin sesi duyuluyor
Ne suskun melalin çýðlýðý hakkýyla ruhuma ilhak oluyor
Nidam duyulmuyor, yüreðim ebedin yolculuðunda haþyeti titreyerek yaþýyor
Sinem daralýyor, gözyaþlarým durmuyor, nefesim etkisiz, gözler fersiz aþk diliyor


Ne vakit duyulur ve hissedilir meram
Haydi, bak yine içine alýyor ruhumu bu hüzünlü akþam
Nerde Þam, orda akþam diyen sineyi yâd ediyorum yaþadýðým korku hardan
Rabbim gönlümü aç, kalbime inþirahýn sürurunu kat, ihsan hazzýný ruhumda yaþat



Mustafa CÝLASUN