Bir zamanlar havasýnýn, suyunun, aðaçlarýnýn, çiçeklerinin, çimenliklerinin, hayvanlarýnýn ve insanlarýnýn güzelliðiyle meþhur bir ülkede yaþayan çirkin bir adam vardý. Sadece çirkin olmakla kalsa iyi, ayný zamanda kötü kalpli biriydi. Ancak, nasýl fiziksel çirkinlerini bir þekilde örtmeye çalýþýyorsa, ruhsal kötülüklerini de ayný þekilde örtmeye çalýþýrdý, onun çirkin ve kötü olduðunu anlamak çok zordu. Kendisi kötü olduðu gibi baþka insanlarý da sürekli kötülük yapmaya teþvik ederdi.
Hele hele bozgunculuk ve fitne çýkarmak, insanlarý birbirine kýrdýrmak en sevdiði þeydi. Yalan, iftira ve dedikolarýyla sevenleri ayýrýr, kardeþi kardeþe düþman ederdi. Bu iþte o kadar baþarýlý oldu ki memlekette taþ taþ üstünde kalmadý, birbirini en çok seven insanlar birbirlerini vurdular, kýrdýlar, herkes birbirine düþman oldu. Dýþardan gelen bir düþman onlara bu zararý veremezdi, ama bu içlerindeki çirkin ve kötü adam onlarý o kadar iyi tanýyordu ki.
Bu kargaþadan sadece bir kiþi sað kurtulabildi. Erkekliðe daha yeni adým atmýþ, saf, temiz, masum, güzel yüzlü, güzel huylu bir delikanlýydý. Onu harcamak o kadar kolaydý ki çirkin ve kötü adam için, ama onu harcayacak kimse kalmamýþtý. Çirkin ve kötü adam günlerce memleketi bir uçtan bir uca dolaþtý, ama hiç kimseyi bulamadý. Fitneyi uyandýrmak için mutlaka birini bulmalýydý, ancak elinden birþey gelmiyordu, çünkü ülkede kendisiyle, o saf gençten baþka kimse kalmamýþtý. Düþündü, taþýndý, sonunda baktý ki baþka bir yolu yok, fitneyi kendisi çýkarmaya karar verdi.
Onu direk öldürürse bu o kadar hoþuna gitmezdi, daha çok ýzdýrap verecek bir yol bulmalýydý, mesela genci intihara sürükleyebilirdi. Kadýn kýlýðýna girip onu kendine aþýk edebilirse eðer bu mümkün olabilirdi.
Sabah erkenden kalkarak hazýrlanmaya baþladý. Çok güzel olmalýydý, bir taraftan kendini kadýna benzetirken diðer taraftan kafasýnda binbir türlü plan kuruyordu. Hazýrlýklarýný tamamlayarak planlarýný uygulamak üzere evinden çýktý, hiç acele etmeden yavaþ yavaþ yürüyerek gencin yaþadýðý yere vardý. Kendini tam manasýyla bir kadýna benzetmiþti. Takma saçlarý, cicili elbiseleriyle, sinekkaydý traþý, kadýnsý tavýrlarýyla ona kanmamanýn imkaný yoktu. Hele uzaktan bakýldýðýnda onun bayaðý güzel olduðunu söylemek mümkündü.
Sabahtan akþama kadar gencin muhitinde dolaþmasýna raðmen gence rastlayamadý, akþam olunca evine geri döndü.
Halbuki güzel yüzlü genç onu görmüþ, görür görmez de yanaklarý pembe pembe olmuþtu, ama utancýndan hemen yüzünü çevirmiþ ve oradan uzaklaþmýþtý.
Kadýn kýlýðýna girmiþ kötü ve çirkin adam artýk hergün iyi ve güzel gencin semtinde dolaþýyor ve onu göremeden geri dönüyor, güzel yüzlü, iyi kalpli genç te aþýk olduðu güzel kadýný çok uzaklardan seyrederek hayallere dalýyordu.
Birgün tesadüfen karþýlaþtýlar, kadýn kýlýðýna girmiþ adam tanýnmamak için hemen yüzünü çevirerek ama kadýnsý tavýrlarýnda en ufak bir deðiþiklik bile olmadan yavaþ adýmlarla oradan uzaklaþýrken, toy genç onun arkasýndan daha bir cesaretle bakabildi. Sonraki günler daha sýk karþýlaþmaya birbirlerine daha uzun bakmaya, bir müddet daha geçtikten sonra da kýsa cümlelerle konuþmaya baþladýlar. Yavaþ yavaþ cümleler uzadý, muhabbet koyulaþtý. Güzel yüzlü, iyi huylu genç aþýk olduðu kadýna kalbini açmaya, aþkýný fýsýldamaya baþladý. Kadýn kýlýðýna girmiþ kötü kalpli, çirkin yüzlü adam onu dinlerken sanki utanýyormuþ gibi yüzünü örtüyor, binbir nazla genci daha da coþturuyor, istediði sonucu alýr almaz da bir bahane uydurarak genci o halde, orada býrakýp kayýplara karýþýyordu.
Gel zaman git zaman bu buluþmalar güzel yüzlü gence yetmemeye baþladý, o, tam bir kavuþma istiyordu, aþýk olduðu kadýna evlenme teklif etti. Kadýn kýlýðýna girmiþ kötü ve çirkin adam onun evlenme teklifini elbette kabul edemezdi, ancak hayýr da demedi, genci bunalýma sokana kadar iþi muallakta býraktý.
Sonunda amacýna ulaþan kötü kalpli, çirkin yüzlü adam, iyi kalpli güzel yüzlü genci akýlsýzlýkla itham edip ona yüz vermemeye baþladý. Ama ona görünmeyi de ihmal etmedi. Hergün onunla karþýlaþabileceði yerlere gidiyor, gence kendini gösteriyor, ancak onunla konuþmuyor, onun yüzüne dahi bakmýyordu. Amacý genci daha da bunalýma sokmaktý.
Güzel yüzlü genç artýk tamamen kendinden geçmiþ, bir nevi sarhoþluk içinde yaþýyordu. Gece gündüz sevgilisini düþünüyor, onun aþkýyla yanýyor, onun uðrunda gözyaþlarý döküyor, halinden de hiç þikayet etmiyordu. Artýk sevgilisiyle de konuþmuyor, sadece hep onunla birlikte olmak istiyordu, tek dileði buydu, baþka bir isteði yoktu.
Gündüzleri sevgilisini görebildiði için biraz sakinleþiyor ama geceleri iyice coþuyordu. Yine böyle bir gece dayanamayýp sevgilisini aramak üzere yola çýktý. Sevgilisini bulmaktan pek fazla ümidi olmamasýna raðmen ona hiç olmazsa biraz daha yakýn olurum bari diyerek yola çýktý. Karanlýkta epey bir yol aldý, derken seher vakti uzaklarda eve benzer bir karaltýnýn içinde yanan ýþýðý farketti. Sevgilim orda olabilir diye ümit ederek adýmlarýný sýklaþtýrdý. Eve yaklaþtýðýnda ise ya baþka biri varsa içerde diye düþünerek iyice yavaþladý. Usulca pencereye doðru yaklaþarak içeri bakmaya baþladý.
Ýçeride çirkin mi çirkin, asýk suratlý bir adam çýplak bedenine kadýn elbiseleri giyiyordu. Genç karanlýkta gizlenerek içeride olanlarý dikkatlice seyretmeye baþladý.
Kötü kalpli, çirkin yüzlü adamýn giyinmesi bitince, iyi kalpli, güzel yüzlü genç karþýsýnda aþýk olduðu kadýný gördü. Gözünden akan son bir damla yaþý silerek arkasýný döndü ve çok uzaklara doðru kararlý adýmlarla yola çýktý.
Ertesi gün ve ondan sonraki gün ve hatta ondan sonraki nice günler kötü adam iyi genci ne kadar aradýysa da bulamadý.