Hüzünbaz bir kýrgýnlýk var yüreðimde, arada ciðerlerimde volta atýyor olmalý ki nefesim kesiliyor. Saçlarý dökük aynaya yansýyor, yataktan fýrlayýp kalkýþým.

Ýhtimallere sýðýnýyorum.

Öyle mi böyle mi þöyle mi derken geçiyor günler, içim geçiyor. Aklýmdan geçenler çok fe...na, zifir oluyor gecelere./Geceler ziyan.

Bugün yürüdüm kýyýlarýnda, denizlerin eskisi gibi tuz kokmuyor. Yeþile çalan gözlerin yosun tutmuþ./Gözlerin ziyan.

Ýçimdeki hüznün baþkenti Kabil, kýrgýnlýklarýmýn Herat oldu bugün. Umut gözlerini benden kaçýrdýðý yer, Kandehar’da. Yüreðim Mezar-ý Þerif’te atarken./Yüreðim ziyan. Telefon çalýyor, elim gitmiyor. Açýyorum ikinci aradýðýnda. Gideceðini söylüyorsun, yorgun!

Sesim bir korkuyu heceliyor, yakýn bir tarih olmasý korkutuyor cevabýn. Ne zaman diyorum. Cevap gelmiyor. Sesin hiç olmadýðý kadar ürkek. Korkum sarýyor ürkekliðini./Sesin ziyan.

Sorumluluk duyularak aranan bir kadýn olduðumu unutup, ne zaman diyorum. Ne zaman/Zaman ziyan.

Yüreðim yorgun, pusuyor bir köþeye. Sesine ses olamýyorum, aðlayamýyorum bile. Hüzünbaz yansýmam dolaþýyor þehri, þehirlerden taþýyorum. En uzun geceyi yaþýyor ülke. Þafak doðmamak için direniyor. Direniyor ama doðacak elbet biliyorum.

Anneme yaþattýðým Þeb-i yelda da ki sancýyý þimdi anlýyorum. Doðmak için sabahý beklemiþim. Annem sancýlar içinde yorgun. Doðuyor gün sancýlý /Doðumlar ziyan.

Canýmdan can gidiyor. Bir anne’nin canýndan can gibi gidiyorsun. Dilimden düþmeyen dualara, Allah’a sýðýnýyorum. Ýçine biraz huzur iþliyorum./Dualar ziyan.

Yazlarý kurak bir hüznü yaþar kýrgýnlýklarým Kabilde. Susuz býrakma yüreðini, dudaklarýn hiç kurumasýn. Kýþlarý soðuk bir iklim eser umutlarýma Kandehar’da. Dönüþünde ülkene sýký giyin üþüme. O yüksek daðlarý gözünde fazla büyütme. Dünya damý denen o geçitten geçip geleceksin günü geldiðinde. Vadilerdeki yumuþak iklim hakim olacak hüzünbaz yüreðime.

Üç bin yedi yüz umut yakacaðým iþte o zaman adýna./Umudum ziyan.

Hüzünbaz yüreðine tek çare kýzýl darbe diyor bir adam Peþtuca. Anca bir katliam daðýtýr gözlerimde kalan umudu./Gözlerim ziyan, ellerim ziyan. Ah geçip giden zaman./Zaman ziyan. Pamirlerdeki la’l taþlarý kadar suskun yüreklerimiz. Hüznüm mavi burkalara bürünmüþ. Bir tek çay rengi gözlerimi açýkta býraktým, darbe yemiþ gövdemi gizleyerek./Hüznüm ziyan.

Peþtunlar bir yazýsýz kanunla kana buladýlar günümü. Her gün ayný dava. Seni bekledikçe bir bir kan davasýna düþüyor içimdeki kadýnlar. Acýmasýzca öldürülüyorlar./Ölüm ziyan.

Margo çölüne düþmüþ bekleyiþlerimi gel al kurtar desem de gelmezsin bilirim. Dili damaðý kuraya kuruya ölecek sabrým, tükenecek her þey./Sabrým ziyan.

Ben ki özlenmeyen kadýn../..Unutulan.

Ah be geçen zaman../..Zaman ziyan.