Hal-i derunundan akan ahu zarýný
Feryadý figan olan narý hicranýný yudumladýkça yanarým
Öyle bir sessizliðe ve yüreðimi daðlayan enginliðe ne kadar açýlsam
Suskun melaline, içli naifliðine, sinemi daraltan efkârýna durmadan sessiz aðlarým


Hiç mi bahar açmayacak halinde
Âlemi kuþatan þevkin eþsiz garipliðine, hasret koyan eline
Ruhumun mahzun seyrinde, müddeti bekleyen hüzünlü bir kalp ile
Hissiyatýn sükûnetine, idrakin kuþatan letafetine ram olup ötelere aþk ile gideyim


Derdi gamýna bir deva olamadým
Aldýðým her nefeste kalbinin sayfalarýnda elemle adýmladým
Hali fakirliðime baktým, acizliðime aðladým, umudumla hala ferahlamadým
Yanan bu virane gönlümle hicranýn sokaklarýnda yalnýzlýðýmla avareliði yaþadým


Bak göçüp gidiyor vakti anlam
Ah dinmiyor iþte yüreðimi burkan o anlamlý merak-ý heyecan
An durmadan hakký an, neyleyim bahtýmýn garipliðine sessizce öyle yan
Artýk nefeste kalan ve beklenen o muazzam hesabi zaman, aþina eðliyor her akþam


Ne zaman ufuklarým kararýrsa
Umudum ruhuma bir esin olarak kalbimde aþkla mýsralaþmazsa
Sine-i efkârým hiç durmasa, dilim halimden kederle uzaklaþsa ve yanmadýkça
Aþkýn abadýna inanma, meþkûk zaman için korkma, ateþin derdiyle kalbini burkma


Hani niyetin azizliðinde ihlâs var ya
Hakikat tüm kâinatý kuþatan esrarý baharsa, uykuya hiç dalma
Tefekkürün þevkiyle manayý aþkýn hikmetini sayýkla ve hazla yudumla
Bekleyen her umudun, bahtýn için filizlenmeyen tohumun hicranýyla ne olur yol alma


Aðla, gönül pýnarýndan hiç korkma
Seni kuþatacak bir gün o anlamý saklanan mavera yolcuðunda
Aþký feyzin her duraðýnda, emeller sarmaþýk olunca, çýkýyor semaya hak yoluna
Þayet toprak ilk baþlangýç, suyun ruhuma ilham eðlediði muazzam sükût bir aþksa



Mustafa CÝLASUN