Günleri saymak pek önemsizde olsa
Baþkalarý yaþarken yirmi dört saati
Dolu dolu ya da bomboþ
Onlarýn benim gözlerimle baktýðýný
Ve sevgiyi kana kana içtiðini
Düþünüyorum sevdiðim göz nurum
Bu dört duvar içerisinde.
Dýþarýda farkýna varmadýðým
Bir yýðýn hatýrayla dolmuþum.
Ayakkabý boyacýsýnýn boyalý parmaklarý
Sahi! O ayný köþede mi?
Ya sabahýn köründe
Gürültü yapan sevgili komþumuz Muzaffer Bey
Ne alemde?
Seni sana sormuyorum diye
Ýçerleme bana
Bilirsin ki merakým onlar deðil sensin...
Söyleyeceðin her söz beni þüpheye düþürür.
Kendini olduðun durumdan farklý anlatmaný da
Ýstemem.
Bilirimsende üzülmeyeyim diye
Saklarsýn bir çok þeyi.
Onun için sen bana komþumu anlat
Ya da sokakta ki kediyi
Onlar dürüstçe anlatýlýr.
Senin gözünle göreyim yaþamý
Yaþam kýlan deðerleri.
Sorarsýn nasýlsýn? Diye
Eksiðin var mý diye
EKSÝÐÝM SENSÝN desem
Sensiz çekilmeyen yaþamda çekiliyor desem
Olmaz diyemem...
Duvarlar arasýnda sýkýþýp kalan
Bedenimle dimdik ayaktayým.
Farkýna varmadýðým zamanýn ayrýmýnda
Sonu mu? Sonsuzluðu mu? Bekliyorum
Sen söyle artýk
Boþ ver üzülme yeterince üzmedim mi?





Dip not: Yazdýðým þiirler içerisinde en fazla deðer verdiðim þiirimdir.