Büyüklere Bir Masal


ARAMA BENÝ

Bir vardý, bir yok oldu..Dal ile yaprak, nice sevdalýlara taþ çýkarýrcasýna sevdiler...


Dal, çok seviyorum dedi, ama gelemem.Yandým senin için ama diyemem; sen de söz ver arama beni,deyip bir taþýn üzerine býraktý küçük yapraðý. Rüzgar esti, dalga sonsuz denizin içine verdi yapraðý. Sürüklendi küçük yaprak. Hüzünlü gözlerle baktý hep, dalýný aradý, tutunmadý baþka dala. Nice gitti, nice savruldu...bilmedi. Çarptý kayalara, acýdý bedeni. Özlemle haykýrdý neden, diye. Karardý gün, savruldu gece...Hiç sabah olmadý sanki....Sýzlanmalar boþaydý...Dilinden döküldü sözler...Kim duya:



'Söz verdim ya aramayacaðým diye...Olur mu can? Böyle söz olur mu? Sesini duymak ne güzeldi oysa. Kalbim nasýl da atýyor senin soluðunu hissedince...ama hayýr, milyon kere hayýr. Senli günler yok. Sensizlik bir kor gibi yüreðimde. Bu, nasýl bir yangýn... bilemedim. Özlemin aldý baþýný gitti.Keþke sen de benim kadar sevebilseydin. Herþey baþka olurdu bir tanem...ama olmazý oldurmak mümkün deðil. Hoþçakal bir tanem...Þimdilik..Yüreðim bir daha 'sen' diye çýrpýnana dek hoþçakal.'

'Günaydýn bir tanem,hadi kalk.bahar geldi, diyecektim. Diyemedim ki caným. Sen aldýn eline kaderin býçaðýný, kestin bir seferde sevdamýn ipini. Gelme beri, dercesine bir buzdan daðýn ardýna saklandýn. Sana ulaþamamak acýtýyor canýmý da susuyorum can. Gülen gözlerinin hatýrýna susuyorum. Nasýlsýn? Ýyi misin? Bahçendeki güller açtý mý? Gel, bir çay alýp oturalým þu masanýn yanýna.Yel estikçe savrulsun saçlarýn tel tel ve bir sen anlat, bir ben anlatayým. Savrulalým geçmiþten geleceðe, dalalým yüreðimizin anlatamadýklarýna. Neyse...Ýmkansýzý düþlemek, yoruyor artýk bedenimi. Unutmaya çalýþýyorum seni. Aklýma her geldiðinde... içim sýzlýyor ve kelepçe takýyorum ellerime. Dur diyorum, arama. Seven, unutmaz. Unuttuysa sevmiyor. Sevmiyorsa,aramýyor...ve aramýyorsa...sen de taþ bas baðrýna, göm sevdaný içine.
Hani seninle düþler kurmuþtuk ya da belki de ben kurdum düþü, sen sadece tanýk oldun, dinledin sadece. Demek ki bir tanem gönül yanmayýnca,böyle olurmuþ. Bana, seni ilk gördüðümde ellerini tutmak isterim, ne yaparsýn demiþtin de alevler sarmýþtý yüreðimi. Þimdi alevlerin külü bile yok. Sen bilinmezdesin, Kapadýn gönlünün kapýsýný bana. Bu, nasýl bir acý bilemezsin. Bunu hissetmenin, insanýn kanýný nasýl dondurduðunu bilemezsin. Aklýna gelmiyor muyum hiç? N'apar demez mi o güzel yüreðin? Biliyorum ki yüreðinle aklýný koyup bir sandala vardýn yaban ellere. Kendine iyi bak bir tanem...Seni seviyorum.'

'Yok, olacak gibi deðil. Çekilir sancý deðil. Yüreðim boyu sen. Yediðim yemekte sen, saçýmý tararken aynada sen...sen, hep sen.Sen oldum ben. Hani sarýlýrsýn da sýmsýký, doymazsýn ya bir bebeðe...Öyle saf bir duygu var seninle yüreðimizde. Seni sarsam ben olsan, beni sarsan sen olsam...Dal ve yaprak olsak. Sonsuza dek öylece kalakalsak. Biz olsak. Gözyaþým kadar hýzlý akýyor bu sevda...Bitmesin bu sevda...Ýzin vermeyelim buna. Seni seviyorum aþkým.'



Düþteydi küçük yaprak...Gözünü açtýðýnda dalýnýn yanýnda olurum sanmýþtý...ama dalga savurmuþtu onu ta ötelere...

Onlar eremedi muratlarýna....Düþemedi de gökten üç elma...

30.6.2006 / Serap Hoca

------------------

Dostum



Dostum diyebilmek...Ne güzel..Umarsýzca, düþünmeden, güvenip söyleyerek tüm içtenliðinle içindekileri ve tükenmeden, yeniden çoðalarak onun yüreðindeki gibi bin yürekte, dostum diyebilmek bir yüreðe ne güzel bir tercih...
Dostum...Sýmsýcacýk bir sevgi akýyor yüreklere dost deyince an be an..Güven akýyor damarlarýn içine..Diyor ki yüreðin: Sarar seni sevgisiyle dostun, bil bunu....ve zaman zaman hayatýn taþlarý takýldýðýnda ayaðýmýza, uzanýp da yatýnca boylu boyunca þu kýrýk dal misali gözlerimiz dostu arar...Yok dersin, unuttu dersin. Gidersin de kalkýp viran gönlüne, bir çay demleyim dersin kendi halince...Kaþýðý bulursun da þekeri bulamazsýn...Bakarsýn ki gelmiþ dostun þeker niyetine...Onsuz bir þeyin tadý yok...Dostum dedikleriniz...Hiç ummadýðýnýz anda yanýnýzda bitiveren bir yaðmur bulutu gibidir...O döker içini, siz dinlersiniz; siz söylersiniz, o savrulur ve nihayetsiz bir limanýn yolcularý olan bu garip gönüller, bu teselli ile ummana bakýp dudaklarýný kýpýrdatarak bir þeyler diler.



2.5.2006/ Serap Hoca