Çay demledim,
Gel, birlikte içelim.
Bardaklarýn arasýnda deðer elim belki eline.
Öyle özledi ki zambak ellerini ellerim.
Çayýn buðusunda buðulu gözlerini hayallerim.
Þeker olur bardaðýma, hayal meyal tebessümlerin.


Yoksun, çayým acý, çayým kekre…
Bir burukluk yüreðimde.
Unuttum , aylarý yýllarý,
Özledim senin demlediðin çaylarý.
Sensiz haz vermez içtiðim çaylar.
Öylesine yudumlarým.
Katýk ederim yalnýzlýðýmý yalnýzlýðýma.
Kederim, çayýmýn demine karýþýr…


Ellerin, ne de güzel tutardý bardaklarý gelseydin.
Ellerin bardaklardan þeffaf ellerin serin.
Derin bir hâl var edanda çözemedim.
Bir keman teli gibi gerginsin.
Ceylan kadar narin.
Söyle yârin kim?
Emsalsizim, seni yâr, gayrýyý aðyar bilirim.


Gelirsen , çayý sana özenle demlerim.
Sen çay içersin,
Ben s eni seyrederim.
Bir de,
Bardakla bütünleþen þeffaf narin ellerini.
Çay içerken kýskandýrýrsýn,
Çin güzellerini…


Bilir misin,
Çaya bu kadar düþkünlüðüm neden?
Çayýn buðusunda sen deminde sen.
Hayallerimde olduðun gibi,
Çýkýp gelsen.
Çayýný benimle içsen.
Sen çay içerken,
Ben, nefes nefes seni ciðerlerime çeksem.
Bilsen, çayýmda dem sen, içimde gam sen.
Davete icabet etsen,
Çayýmýzý birlikte içsek .
Daðýlýr gam, kasavet.
Evetlerin özünde erir hayýrlar.
Hayra vesile olur içilen çaylar.
Bekliyorum gelir misin?!
Ankara,14.03.2010 Ý.K