Uçurumlarda kalmýþ, bir güvercin gibi mahsun ve çaresiz(idi) benliði/m.
-O bilmez,o duymaz.
-Her karanlýðýn bir lutfu var.
-Hep böyle baþlar dizelerim.
-Adýyla,sanýyla. *Gözleriyle. /her gün ýþýðýðýnda.
-Gözleri kalbime düþüp, yaktý yakalý.

"Sürer bu cefa,bu dem,bu feryad-ý figan."

I.

Minik yürek gördü,buldu,tanýdý,
Habersiz,belirsiz.
Minik bir yürek uçtu ona.
Bilinmezdi, ateþler; bilinmezdi böyle yangýnlar.
Ateþler doðdu, doðdukça büyüdü içlerinde.
Hiç bu yýllar bilinmezdi, sebepsiz.
Yüründü yollarda, kifayetsiz.
'Çocukluk' dendi geçti.
Bir lutufe ermek istendi,
Saadet bundan olacaktý.
Yine belirsiz aynalar çarptý gözlere.
Ateþler çoðaldý.
Çoðaldýkça yaktý.
Yaktýkça nefese muhtaç kaldý, onun nefesi yeterdi þayet;
Ruha o ilaç olandý.
Yeþil düþtü yüreðe.
Bir tutam ateþ gibi.
Çoðaldýkça çoðaldý.

II.

Bilinmezdi ya hani.
Bu sevda böyle bilinmezdi yürekte.
Sürdü gitti dilde. -Yüreðin en naif dilinde.
Ateþleri sayfalara döküp durdu, ama bitmedi ateþ nafile.
Bazen öldürdü, çoðu zaman yaktý.
Yüreðe düþmüþtü gafil, aþk.

Topraðýn özlem sebebi bundandý.
Mýsralarýn çekiciliði bundandý.
Yaktý, geçti; tekrar yaktý.
Bir bilinmezliðe doðruydu.
Gözyaþlarý birikedurdu.

Avuçlar hep gözleri o sayfalarda geliþini.
Hep bekledi ve hep özledi.
Bu anlamsýz nefesi.
Çözmeye ramak kala; ölüm oldu sebebi.
Yanýklýk kalpten yana.
Yaktý geçti, Tekrar Yaktý.

III.

Sözün özü bu ki; sever durur gafil gönül, bülbül gül deyip geçtikçe
Sevsin sevmesin farketmez, ah yanar durur bu gönül.
Ve yine yakar durur bu gönül.
Feyad figan der durur.
Yine ve yine, yanar durur bu gönül.
Bekler sabahlarý bu gönül, göz yüreðe düþtükçe.
Ateþ parçaladýkça can-ý yine, yanar durur bu gönül.
Gel(se) de gelmese de.
Bekler durur bu gönül.

Ve hep yanar gözlerinde; bu gönül. /Nefesi estikçe yüreðe.

IV.

Aþk; her gece ölebilmektir.

__

Acý.