Uzaklarda,
Ta uzaklarda,
Hüznün ve elemin zirvesinde
Dertli bir kuþ yaþarmýþ.
Ýþte bu yüzden ismini de
Titimoha koymuþlar onun.

Daha henüz küçükken
Dert yumaðý olmuþ
Gözlerinde yaþ,
Yumuþak yüreðiyle
Çilenin hamurunu yoðurmuþ
Garip Titimoha.

Uçsuz bucaksýz çölün
Kasýp kavuran sýcaðýnda
Çarpýk çarpýk kanat vurarak uçan
Sen Titimoha!
Söyler misin?
Hangi kahpe þehrin
Bakire sokaklarýndaki
Ýs lambalarý altýnda
Çýðlýk çýðlýða feryat eden,
Namus naralarý atan
Körpecik kýzlarýn ýstýrabýný tattýn.
Söyler misin?
Hangi nahoþ akþamlarýn
Kýzýllýðýnda kaldýn?

Ýnlemelerin çok içten,
Çok acý Titimoha.
Sen de mi bilirsin yoksa?
Geceyi
Buz kesen kaldýrým taþlarý üzerinde
Geçirmenin acýsýný.
Sen de mi bilirsin Tititmoha, sen de mi bilirsin?
Beton yýðýnlarý arasýnda
Goncalardan yoksun
Yeþile hasret,
Maviye hasret,
Topraða, tohuma hasret
Sersefil tepelere hasret,
Dahasý mis kokan köylere
Hasret kalmýþlýðýn acýsýný.

Eskiden Titimoha
Güzel mi güzel köyüm vardý benimde
Fakirhane ama bereketli evim,
Mutlu bir yuvam vardý.
Sýrma saçlý, kalem kaþlý sevdiðim bile...
Bazen kýrýk sazýmý alýr
Uzun uzun çalardým onun için
Daðlarda, bahçelerde, vadilerde...
Bazen de
Köyün kýyýsýndaki
Büyük çýnarýn altýnda
Buluþurduk onunla,
Gün batýmýna doðru.
Hele Titimoha bir de annemin
Özene bezene yufka açýþý vardý,
Tandýr yapýþý vardý ki,
Asla unutamam
O sýmsýcak mis kokulu bazlamalarý.
Özledim Titimoha
Çok özledim doðrusu.

Evet Titimoha
Þimdi ise ben bu büyük þehrin,
Zehir kusan
Fabrika bacalarý arasýnda
Duman solumaktayým.
Önce ekmeðim bozuldu Titimoha,
Aþým bozuldu,
Suyum bozuldu,
Neyim kaldý ki?
Daha sonra hepsi bozuldu.
Bozdular Titimoha bozdular,
Her þeyimi bozdular benim.
Örfümü, adetimi
Ahlakýmý, terbiyemi bozdular.
Ýffetimi, namusumu
Cesur ve kahramanlýðýmý bozdular.
Kýsacasý Titimoha,
Ýnsanlýðýmý bozdular benim, insanlýðýmý
Hem de insan geçinenler.

Ýþte böyle Titimoha, iþte böyle
Ülkeme girdiler,
Þehrime girdiler,
Sokaðýma, evime
Ve içime girdiler.
Beni aldýlar,
Benliðimi aldýlar benden.

De hele Titimoha, de hele
Þimdi sen anlat derdini
Bilirim senin yaran büyüktür
Üstelik bir de ben üzdüm seni.
Ama boþver Titimoha, boþver
Sakýn benim için üzülme, kederlenme.
Varsýn benim boynum bükük
Kalbim kýrýk olsun,
Varsýn benim kardelenlerim,
Papatyalarým ve çiðdemlerim açmasýn,
Varsýn küçük kanaryam
Ötmesin benim,
Varsýn benim de yüzüm
Gülmesin Titimoha.

Haydi þimdi sen anlat, anlat Titimoha
Enfazýn en dehþetini
Vahþetin görülmemiþini yaþayan
Mazlumlarý,
Uzun kýþ gecelerinde
Kar tanecikleri arasýnda
Kývrýla kývrýla inleyen
Minik yavrularýn
Korkunç serüvenini anlat.
Bir de küçücük bebeði
Dilim dilim doðrayan,
Çocuk yaþtaki kýzlara
Tecavüz eden,
Tertemiz vücutlarýný,
Al yanaklarýný pisleyen
Salyalý aðýzlarý anlat.
Küfürlerle ateþ püsküren
Canileri, haydutlarý anlat.
Açlýk kamplarýný
Ve toplu mezarlarý anlat.

Anlat Titimoha, anlat
Ýnsanlarý kurtuluþa davet eden
Kutsal çaðrýnýn,
Vahþice susturulduðu
Kýzýl akþamý anlat.
Kan ve barut kakusundan baþka
Hayat görmemiþ
Öksüzleri,
Aðlamaktan gülmeyi tanýyamamýþ
Yetimleri anlat.
Ve bir þehrin
Semalarýnda yaðan bombalarý,
Sokaklarýndaki cesetleri anlat.
Küçücük bir çocuðun
Çýðlýklarla dolu haykýrýþýný anlat.
Ve bir de, bir de bütün bunlara
Seyirci kalan insanlýðý,
Kardeþliði, çaðdaþlýðý anlat.
Anlat Titimoha, anlat
Anlat ki bu modern çaðýn
Vicdan yoksunu,
Merhamet yoksunu
Ýnsan kalýplarý utansýn,
Rezalet duvarýnda parçalansýn.

Ne o Titimoha?
Niçin susuyorsun?
Hala anlatmayacak mýsýn?
Bir an yutkundun
Ve daldýn uzaklara.
Hadi ama davran biraz
Anlat, anlat bana derdini.

Yoksa! yoksa! Titimoha, yoksa sen...

Þimdi anladým,
Evet þimdi anladým seni.
Kan dolu gözlerimdeki ýstýrap,
Yorgun kanatlarýmdaki çile,
Ve beni yiyip bitiren acý
Sende de var Tititmoha, sende de.
Sen ki tüm bu insanlarýn
Çile yüklü heybesini taþýyan
Yaralý bir kuþsun.
Seviyorum Titimoha, seviyorum seni
Çileni seviyorum,
Derdini seviyorum,
Kederini ve ýstýrabýný seviyorum senin.



Not: Titimoha, Güney Afrika taraflarýnda yaþayan ve görünüþü týpký hüzünlü bir insaný andýran bir kuþun adýdýr...

Mehmet Akif UÇAR
www.yakamozkitapevi.com