Erguvan erngi bir akþamýn ayak ucuna oturmuþtuk ta, Kýnalýada'nýn ücra bir köþesinde, tenimiz güneþ içerken biz de þarap içiyorduk deðil mi. Geleceðe iliþkin düþlerimizden söz etmekle baþlamýþ bilahare vits küçültüp þimdiki zamana gelmiþ içtiðimiz þarabýnda etkisiyle geçmiþi de katmýþtýk sohbetimize. O mutad yudumlarýndan birini daha aldýktan sonra þarabýndan, kolunun yeniyle önce alnýnda biriken teri, ardýndan dudaklarýnda dinlenen þarap damlalarýný silip, bakýþlarýný yamacýn ucunda nazlý nazlý salýnan denize düþürüp, sanki baþkalarý duymasýn der gibi fýsýldýyarak konuþmaya baþlamýþtýn.
"Yenildik Caliban, lamý cimi yok yenildik, keþke yenildik ama ezilmedik diyebise idim ama malesef diyemiyorum, biz hem yenildik hem de ezildik. Netekim paþanýn pentagramý yendi bizi ama onlar ezmedi dostum ezemedi, biz kendi kendimizi ezdik. Oysa, iþin baþýnda karþý koymuþtuk, o her köþe baþýna zehirli aðlar kurmuþ örümcekler sultasýna ya da cuntasýna. Onca baskýya, onca iþkenceye raðmen yýlmamýþ, yani uslanmamýþtýk" deyip susmuþtun. Ama tahmin ettiðim gibi fazla uzun sürmedi suskunluðun, cigarandan derin bir nefes, þarabýndan kallavi bir yudum alýp sesini daha da yükseltip devam etmiþtin. "Lakin öyle bir an geldiki Caliban hepimiz olmasa da çoðumuz teslim olduk, teslim olduk Caliban ýþýltýlý bir yaþamýn gölge oyunlarýna. Rengarenk havai fiþkler gönlümüzü çeldiler, gözlerimizi kör etti o ilk kez gördüðümüz lazer gösterileri ve çýlgýnlar gibi haykýrmaya baþladýk, tanrým bu güzellikler oyununda, bu çocukluðumun düþlerini süsleyen lunaparkta bana da bir yer ver diye. Hayý demedi hiç kimse, hiç kimse olmaz demedi hatta aksine buyur ettiler bizi, "buyrun buyrun hepiniz için yer var; inaçlarýný, beklentilerini, yarýna iliþkin umutlarýný ve o anlamsýz kavgalarýný giþe önüne býrakan herkese yer var bu yepyeni ve renkli ve eðlenceli dünyada"