Az önce yine geçtim,
Geçmiþte yüzlerce kez geçtiðim köprünün altýndan
Geçmiþi anýmsayarak gülümsedim oyuncakçýya.
Mýsýr almak için bekledim delikanlýnýn almadan dönüþünü.
Martýlarýn çýðlýklarýný sesime kattým
Yürüdüm kayýp izlerimin peþinden
Tam da bir türkü tutturacakken
Deniz feryat figan;
Kurtarýn beni dedi,

Birden, martýlarýn sesi çekildi,
Az önceki deli rüzgar esmedi
Ordan geçen emektar vapur
Sessizliðimizi delip geçti
Galata son sözü söyleyecekti;
Ayný gökkubenin altýndayýz.

Duymadýklarýndan mýdýr bilinmez
Kimse oralý bile olmuyordu.
Kimi sigarasýndan derin nefesler çekiyor efkarlý,
Kimi balýk ekmeðine dalmýþ iþtahlý,
Kimi vapura koþuyor,
kimi tramvaya, kimi otobüse hýzlý hýzlý.
Bizim denizin feryatlarý boþuna
Gözleri doluyor aðlamaklý.
Kimin umurunda denizin feryadý

Oysa o her gün, her gece bize sunuyor tüm güzelliklerini
Mesela her sabah Aþiyan’dan umutla bakýyor bize
Ve her akþam raký kadehlerimizi dolduruyor hüzünle.
Sorarým þimdi, denizin size verdiklerini
siz denize verebilecek misiniz?

Kollarýný açsa deniz size
Dalar mýsýnýz içine sonsuz maviliklerin
Mesele sorgusuz sualsiz yaþamakta hayatý
Denize bakýpta denizin içini görmekte mesele

Denizsiz yaþayamayacaksak eðer
Mesele onu her gün daha da fazla sevmekte
Týpký hayat gibi, gün be gün deðiþmekte her þey
Deniz de deðiþecek elbet,
Gün be gün azalacak tutkulu mavisi
Meselelerimizin de deðiþtiði gibi.




24/11/2000-----15:00