Ömür sayfamýzdan bir yaprak daha koptu. Maziye bir yaprak daha kaydoldu. Þuan yine kayýtlar týkýr týkýr iþliyor… Saniyelerin iþleyiþi gibi, içimizde ki saatte kovalýyor saniyeler bir sonraki saniyeleri… O saniyeler getirmez mi seni bana?

Mühür gözlerimi açtým senin renginle. Ellerin yüreðim kadar sýcaktý ilk ellerimdeyken. Ben o zamanýn sularýnda kaynayýp dökülen bir ýrmak kadar masumdum. Adý AÞK oldu, Sevgimi korkusuzca yüreðine saldýðýmda… Ve deli bir tay gibi sana koþtuðumda…
Sen hiç tek bir rengin gölgesinde duvarlarla dertleþtin mi?
Ezbere biliyor musun alçý çekilmemiþ duvar pürüzlerini?
Veyahut kaç köþe, kaç kenar olduðunu bu odanýn…
Nefes alýp veren bir sedir olduðunu hissettin mi?
Kelebeklere aðladýn mý? Metaformozu yüreðinde hissederken…

Þimdi gözlerimde ki o tuhaf buðunun emanetçisiyim.
Bana hep özlemler mi yakýþýr. Bir eylül akþamýnda, boðulduðum hýçkýrýklar mý? Ve yalnýz kalmak mý, deli gibi özlenmekteyken! Biliyorum sende özlüyorsun beni, elimde býraktýðýn þiirin Sevgili… Okumaktan býkmadý yüreðim.

***
Kuþ olup uçsam dallarýna,
Ceylan olup varsam yollarýna,
Bebek gibi yatsam kollarýna,
Seni nasýl sevdiðimi bilir misin?

Yaðmur olur dökülürüm çiçeðine,
Rüzgar olur dolaþýrým bedenine,
En sonunda dayanamam gül tenine,
Uzanýrým, koklar, öper, sevinirim…
(Beni, seni özlediðim kadar özleyemezsin…)


Demek özleyemem öyle mi sevgili… O halde bir terennümde benden sana… Aþk’ýmýza;

Gün aydýnlýðýyla sana geldim.
Güneþin tenine ilk dokunuþuydum bugün.
Ellerimdi yüzüne deðen hava,
Ve sen üzerini giyinip kemerini kuþanýrken,
Beline sarýlan ben idim.

****
Bir postacý güvercinimiz vardý, hasreti kanatlarýna takýp uçan… Ýnce ayak bileklerini hiç örselemeden mektuplar sardýðýmýz. Pencere pervazlarýnda, kalbimin þeffaf kâsesi çatlayacak raddeye gelene kadar yolunu gözlediðim. Karnýma sancýlarýn en ansýzý saplanýrdý, okurken pusulanýn içindeki kelamýný. Týpký þimdikini usulca okuduðum gibi...


Beklemek sevgiliyi gözü yollar da kalarak,
Ve bilmek gelmeyeceðini, öylece uyumak!
Kaç gece sancýlanmak ölesiye,
Taþ duvarlar gölgesinde…
Hasretliðe gebe kalmýþ günlere,
Tek tek çentik atarak.
Zaman geçer, mevsim geçer.
Ay olur, yýllar geçer.
Þu gönlüm gözlerinden
Bir lahza bakýþ ister.