Bir bilsen sensizliði
bir görsen sensiz beni
ah sevgilim görebilsen
yalnýz senin sevgine
ve umuduna yarýnýn
sýðýnmýþ çaresizliði
hele akþam üstleri
bir görsen ellerimin
parmaklýða kenetleniþini
gözlerim
gözlerim hep ayný noktadadýr
geldiðim günden beri
ak duvar canlanýr birden
yaþanan perdesi olur
geçmiþ günlerin
çocukluðum ilk gençliðim
geçerde bir çýrpýda
sende takýlýr
kalýr düþlerim
güneþ çoktan batmýþ
sayým yaklaþmýþ
umurum da mý bütün bunlar
karþýmda ki duvarda
soluj da olsa
hayalin var ya
eritirim ellerini
toprak kokan saçlarýnda
gözlerim zaten kördür
kördür senden gayrýsýna
ben yitirirken kendimi
gül rengi bakýþlarýnda
dostlar ne bilsin
ben yokum orda
gardiyan ne bilsin
ne bilsin nöbetçiler
ben senin yanýndayým
varamaz hiçbiri
varamaz ayýrdýna
tutar gardiyan beni de sayar
her akþam böyle sürer bu
her akþam tam çýkar sayým
oysa kimse bilmez ki ben
her akþam sayým zamaný
yüreðimle firardayým.