YALNIZLIÐIN SAHÝBÝ...

Yepyeni bir gün daha doðuyor
Ýçinde senin olduðun hayallerle var oluyorum
Yeryüzünde yalnýz seni görmeyi diliyorum
Sonsuz bir günü yaþayýp yine sonsuz olmayý yeðliyorum
Bir güneþ gibi üzerime çöken sevdanla
Yeniden can buluyor bedenim
Bulutlar gibi uçsuz bucaksýz olan gözlerinle
Yeniden görüyorum tertemiz bir dünyayý
Acý vermiyor bana sevdan
Hissettirmez oluyor en kederli acýlarý bana
Gözlerine bakarak, dudaklarýný öperek,
Bedenindeki þehveti yaþayarak
Geçiriyorum en mutlu ve en günahsýz bir günü
Sadece sen oluyorsun etrafýmda
Diðer canlýlar hayvanlar, aðaçlar ve insanlar
Hiçbirisi senin kadar güzel deðilken
Mutluluðu yaþýyorum gökyüzünün doruklarýnda
Yalnýz sen ve ben oluyoruz dünyada
Baþka hiçbir canlýya yer vermeden
Yaþayýp gidiyoruz akrep ile yelkovaný unutarak
Ama an oluyor ve bir acý saplanýyor kalbime
Çünkü gün bitmiþti...
Çünkü sensizlik yine beni sarmalamýþtý
Ve yokluðunla beraber gidiyordum derinlere
Mutlu mesut yaþadýðým bir günden sonra
Yok oluyordum bir toz bulutu gibi
Cehennem ateþi gibi yanýyordu yüreðim senden ayrýlýþýmla
Yine tutsaðý olduðum denizlere gidiyordum
Ta ki yeni bir günün doðuþuna kadar
Ta ki yeni doðan günde senin için denizden çýkasýya kadar
Ta ki her günün sabahýnda senin için beni alan denizde var olup
Günün sonunda senin için denizin esiri olana dek
Bu bir devir daimdi ve ben her gün senin için doðup
Yine senin için son oluyordum
Çünkü ben gerçeklik deðildim
Çünkü ben senden ibaret bir varlýktým
Çünkü ben senin hayallerinde var olan bir periydim
Ve öylece yalnýzlarý oynayarak gidiyordum denize
Yok oluyordu bedenim parça parça
Dünyayý var eden 4 element bile yetmiyordu beni kurtarmaya
Ve ben de öylece sesimi kesip gidiyordum
Sadece yalnýz olanlarýn uðradýðý bu denizde son buluyordum
Yalnýzlarýn sahibi olarak...