Oturmuþ gecenin karanlýðýnda
Yine seni düþünüyorum
Dokunmak,öpmek istiyorum
Hep ama hep seni istiyorum
Þarkýlar hep seni anlatýyor
Senin adýna þiirler yazýyorum
Yokluðunla dans ediyorum çoðu geceler
Sensizlikle kafa çekiyorum
Hayalinle konuþuyorum,aðlýyorum omzumda
Göremediðim seni seviyorum
Hemde delice,çýlgýnca
Hep sen,hep sen diye haykýrýyorum beni çevreleyen dilsiz duvarlara
Birtek onlar paylaþýyor benimle sensizliði
Söylemekten utanýyorum ama
Sensizliði bile kýskanýyorum
Paylaþmaya kýyamýyorum o dilsiz duvarlarla
Oturup gecenin karanlýðýnda
Hiç kopamadýðým seni düþünüyorum..