Oturduðun yerlerden kaç tane acý kaldýrdýn söylesene
Sedasý uzanmýþ yorgun günlerin ardýndan gittiðin yerlerde
Kaç þifa-i bahþ dindireceksin bundan böyle kim bilir

Ufak tefek dalgalara takýlýp kalan anýlarýnda talan edilmiþ
Yaþantýlar, geçmiþ günlerin nadan kalabalýðýnda yok olmaya
Sýkýþan yüreklerde hüzünlü gözlerin saydam tuzuna ramak

Ýllada birileri için aðlamak, illada birileri için üzülmek
Eðer öyleyse býrak kalsýn acýlar halli mahþer kalabalýðýna

Hayat gülümseyen direncin yýlgýnlýklarýnda kalýr
Vurur adamý kimsenin rôlüne bakmaz masumiyet,
Seyrine daldýðý insan manzaralarýnda kaybolur önem
Hatýralar gökyüzü olur, bir yanýnda eksiklik meselesi

Hem nefret ediyor insan, hem onsuzda yaþanmýyor
Demiþtin Topkapý sarayý’nda beþer-i kalabalýðýný izlerken
Onlar tüketen, tebbesümü konuþan düþüncelerden ibaret
Efkâr ötesi, tasadan beri, iki bulut arasý, madde tutkunu
Gözlerini hiç bir zaman doyurmayan bu beþer-i mahlûk

Tebessümü örten inci beyazlýðý aþk adam, aþýk Talip
Öyle farklýydýn ki, öyle seçiliyordun ki bedenin ve ruhunla
Hakk’ýn zikrinde dalýp giderken, yaþamýn akl-i güneþi gibi
And olsun ki aþktýn, aþýðýydýn münezzeh incisi maneviyatýn

Mutlu kýlar mý insaný aþksýz bir yaþam söylesene azizim
Biz dünya nimetlerinin tamahkârýný giymiþiz kaftan gibi
Aydýn gün nerede diyorsun, hâlbuki günü aydýnlatan güneþ
Gözlerimize düþüyor da, haberimiz yok manen insanlar kötü

Pendik 26/10/2009


Sevgili Özbek