Þehrin gürültüsü ile uyandým bu sabaha da ..O kadar söylemiþti aslýnda bana; þehrin,adýmlarýmla geçilemeyecek kadar büyük olduðunu..Benden daha büyük,daha eski olduðunu.Dinlemedim onu;tüm gece hatta sabaha kadar yürüdüm.Sanki þehri yürüyerek bitirip,hayatýmdan çýkarabilecekmiþim gibi..Ya da þehrin hayatýndan çýkabilecekmiþim gibi.Oysa bu þehir ne kadar çok beklemiþti beni..
Haksýzým biliyorum;en son suçlanacak þehirdin sen hayatýmda.Ama uykusuz gecelerin ardýndan yapabileceðim baþka bir þey yoktu.Saðanaklarýn öylesine serseme çevirmiþti ki beni..Korkuyordum;ilkkez,sebepsiz..tek baþýmaydým..Yine yalnýz býrakmýþtým kendimi.Senin de dediðin gibi;yalnýz olmayý seçmiþtim..Renkleri,kokularý,denizi,yaðmuru,rüzgarý;doðada seviþen her þeyi bir bir düþünmüþtüm..Seninle konuþmak yerine,perdelerimi kapatýp oturdum sallanan sandalyeme..Okunacak bir öyküm,dinlenecek bir masalým yoktu;hiç dinlememiþtim..Tüm masallarý anlatabilirdin bana;en basitini,en bilindiðini bile.Sonunda arabalarýn balkabaðýna dönüþenini bile..Bilmezsem þaþýrma.Sabaha baþka þehirde uyanýrsam da..Bil ki diðer hayatýmýn uzantýsýndan,zamandaki o yarýklardan çýkýp gitmiþimdir sen uyurken..Sen de uyumuyordun aslýnda;ona raðmen yalnýzdým ,þehir benden daha yalnýzdý..Ýkimiz de yürüdük ..O kendi içinde,ben kendi dýþýmda..Kesiþtik bir köþede;yol bitmeden sabah olmuþtu..
Gece,karanlýktý görmemiþim notunu..Oysa ne zamandýr orada duruyormuþ;uzun süredir armaðan almadýðým kitaplarýn arasýndan ,seçtiðimde gördüðüm ..sabaha niyetlerimi deðiþtiren ;güne güzel baþlamamý saðlayan ;ilk sayfadaki notu..Sana çiçek kokularýný ve baharý,týnýlý bir rüzgarý hatýrlattýðým notunu..
Uzun yolculuklara çýkmadan önce soðuk þehirlere doðru;içimi ýsýtan varlýðýný hissettiren inceliklerin peþine taklýyorum;izini kaybettirmeyesin diye..